⃟🌿 ⃟🌺 🕊 تفسیر آیه ۷ و ۸ سوره حجرات 🕊 🍃 وَاعْلَمُوا أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ يُطِيعُكُمْ فِي كَثِيرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ وَزَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَكَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْيَانَ أُوْلَئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ (۷)🍃 🍃فَضْلاً مِّنَ اللَّهِ وَنِعْمَةً وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (۸)🍃 ترجمه 🔶 🍃 و بدانيد كه در ميان شما رسول خداست كه (شما بايد از او پيروى كنيد و) اگر او در بسيارى از امور پيرو شما باشد، قطعاً به سختى ومشقّت خواهيد افتاد، ولى خدا ايمان را محبوب شما قرار داده و در دلهايتان آن را زينت بخشيده است و كفر، فسق و گناه را مورد تنفّر شما قرار داده است. آنها همان رشد يافتگان هستند.🍃 🍃(اين علاقه به ايمان و تنفّر از كفر،) فضل و نعمتى بزرگ از طرف خداوند است و خداوند آگاه و حكيم است.🍃 در ذيل آيه قبل خوانديم كه وليدبن عَقبه به دروغ، خبر مخالفت مردم با پرداخت زكات را به پيامبر(صلى الله عليه وآله) داد. مردم آماده هجوم شدند كه آيه نازل شد: هرگاه فاسقى خبرى آورد تحقيق كنيد. اين آيه مى فرمايد: اصولاً مردم بايد تابع پيغمبر باشند، نه آنكه رهبر الهى تابع هيجان هاى ناپخته ى برخاسته از گزارشات افراد فاسق قرار گيرد. در روايات مى خوانيم: اگر اهل ايمان نزد شما محبوب بودند، در راه خير هستيد و اگر به گنهكاران علاقمند بوديد، در شما خيرى نيست. بر اساس روايات، يكى از مصاديق ايمان در جمله ى «حَبّبَ اليكم الايمان»، محبّت على ابن ابى طالب (عليهما السلام) و مراد از كفر و فسوق و عصيان، دشمنى با اهل بيت پيامبر(عليهم السلام) است. در حديث مى خوانيم: كسانى كه علاقه به معنويات و تنفّر از گناه را نعمت نمى دانند، نعمت هاى الهى را كفران كرده، عملشان كم و تلاشهاى آنان نابود است. رسيدن به رشد و كمال، هديه ى الهى به انبياست؛ «آتَينا ابراهِيم رُشدَه» ووظيفه ى آنها رشد دادن ديگران مى باشد؛ «يا قوم اتّبِعون اَهدِكم سَبيلَ الرّشاد» آنان نيز خود به دنبال رشد بوده اند، چنانكه حضرت موسى (علیه السلام) در بيابان ها به دنبال حضرت خضر(علیه السلام) مى رود تا از طريق علم او به رشد برسد؛ «هل اتّبعك على أن تُعلّمَن ممّا عُلّمتَ رُشداً» ايمان زمينه ى رشد، «وليؤمنوا بى لعلّهم يَرشُدون» و كتب آسمانى وسيله ى رشد هستند، «يَهدى اِلىَ الرُّشد». در اين آيه نيز مؤمنان واقعى اهل رشد معرّفى شده اند. «اولئك هم الراشدون» به هر حال مراد از رشد در قرآن، رشد معنوى است، و اين كوته فكرى است كه انسان رشد را تنها در كاميابى هاى دنيوى بداند. در مديريّت و سياست گذارى جامعه، اگر تصميم گيرنده معصوم يا عادل نباشد، از استبدادى سر در مى آورد كه در آن رشدى نيست، «و ما اَمرُ فِرعونَ بِرَشيد» ولى اگر تصميم گيرنده معصوم يا عادل باشد، زمينه ى رشد فراهم است. «اولئك هم الرّاشِدون» 📌 پیام ها 🌿 اگر مى خواهيم پشيمان نشويم بايد به تعاليم انبيا مراجعه كنيم. (در آيه ى قبل، سخن از ندامت و پشيمانى بود و اين آيه مى فرمايد: به پيامبر مراجعه كنيد تا از كارهاى ندامت آور بيمه شويد.) «نادِمين - و اعلموا انّ فيكم رسول اللّه» 🌿 حضور پيامبر ورهبران الهى، امتياز خاصّى براى جامعه است. «فيكم رسول اللَّه» 🌿 رهبر بايد در دسترس مردم باشد. «انّ فيكم رسول اللَّه» 🌿 توقّع مشورت كردن پيغمبر با مردم مانعى ندارد، امّا اطاعت پيامبر از مردم انتظارى نابجاست. «لو يطيعكم... لَعَنتّم...» 🌿 مشكلات جوامع به خاطر دورى از مكتب انبيا وعمل به سليقه ها وهوسهاى شخصى است. «لو يطيعكم... لَعَنتّم...» 🌿 رهبر جامعه اسلامى بايد استقلال رأى داشته باشد. «لو يطيعكم... لَعَنتّم...» (دشمن نيز همين نوع مشكلات را كه برخاسته از سستى رأى رهبر است مى خواهد، چنانكه در جاى ديگر مى خوانيم: «ودّوا ما عَنِتّم...») 🌿 در مواردى كه حكمى از طرف خدا و رسول نيست، مشورت با مردم و پيروى از آنها مانعى ندارد. «فى كثيرٍ من الامر» 🌿 گرايش به مذهب، امرى فطرى است كه خداوند در انسان به وديعه گذاشته است. «حَبّبَ اليكم الايمان...» 🌿 ايمان، امرى قلبى است كه با جبر و تحميل سازگار نيست. «حَبّبَ اليكم الايمان» 🌿 ايمان، زينت دلهاست. «و زَيّنَه فى قلوبكم» همان گونه كه كوه ها، درياها، معادن، گل ها، آبشارها وهمه ى آنچه روى زمين است، زينت زمين است. «انّا جَعلنا ما على الارض زينةً لها» (آرى، زينت انسان، كمالات معنوى است و جلوه هاى مادّى، زينت زمين هستند.) 🌿 تولّى و تبرّى بايد در كنار هم باشد، اگر اهل ايمان را دوست داريم بايد از اهل كفر، فسق و عصيان نيز بيزار باشيم. «حَبّبَ اليكم الايمان... كَرّهَ اليكم الكفر...» 🌿 انكار قلبى و انگيزه ى فاسد، مقدّمه ى طغيان است. ابتدا فرمود: «الكفر» وسپس «الفسوق و العصيان» 👇👇