طـاووس بهشتی
﷽ به اسم اعظم الله کنم تفسیری از آن شاه، چون قرآن شهی کز رفعت معراج اقامت کرده در افلاک مهی کز هیبت قامت،قیامت کرده در محشر خداوندا چه بنویسد دگر جان از علی‌اکبر نخستین صور محشر می‌کُشد عالم ولی دوم جهانی زنده می‌گردد دهد سر چون اذان اکبر چو عبدالباسطِ پیغمبران بر منبر فردوس نسیم صوت قرآنش شود هرشب وزان اکبر سزا بر کافر آن تیغش، روا بر مؤمن آن ابروش ستاند جان از این با قهر و هم با مهر از آن اکبر زمین در زیر پایش سوره زلزال می‌خواند ملائک بر سرش با دودِ اسفند إن یکاد به دورادور او لشکر به تن صد زخم دارد بس این مهپاره چشمش ذوالفقار اخم دارد به میدان، پهلوانی سوی اکبر تاخت برای دیدن رویش غرامت داد و جانش باخت ز وحشت دشمنش چون بید می‌لرزد کمند اسب طوفان دست اوست بود هر آذرخشی مات شمشیرش و هر تندر به خوف از ضرب شست اوست بگو ننشیند آن قرص قمر بر اسب سمند آسمان زین کرده پست اوست سزا شاهیّ هفت عالم چنین فرّی إلهی را علی‌اکبر به دربارش وزیری گر طلب می‌کرد سلیمان ترک می‌گفت آن سریر پادشاهی را ملک از ناز چشمانش غزل گوید فلک مشتاق گامش مست می‌رقصد و علامه چنین تفسیر بنویسد قسم بر لیل موی او قسم بر شمس روی او قسم بر کوثر اشکش،قسم بر یوسف چشمش قسم بر ناس مبهوتش و بر تکویر آن خشمش حدید تیغ تیز و طارق تیرش قسم بر رعد شمشیر و بر آن فتح سپاه او قسم بر غافر عفو و بر آن کهف پناه او به الرحمن دستانش، و بر انعام دستانش بر آن نحل سلام او، به لقمان کلام او به آن صافات اوصافش که هر اندیشه جز آن است قسم بر نور تا قدرش، و اعلای مقام او که اکبر عشق پیغمبر خدا را کلّ قرآن است ✍🏻 @TavouseBeheshti ▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀
1.2هزار مشاهده