🔴🔴خلاصه اى از کاربرد زالو به صورت علمی 👇👇 🍀کاربرد زالو و زالو درمانی چیست؟👇👇 نام علمی : زالو👇 نام انگلیسی : Himudomedicindlis OR Medicalleech نامها در زبانهای فارسی : علق ، زالو ، زلو ، دیوچه بلفظ ترکی : سلوک خصوصیات : معروفترین زالوها ، زالوی پزشکی است که جزء گروه خونخواران است. طول این زالو ۱۲ ـ ۵ سانتیمتر است و گاهی تا ۲۵ سانتیمتر هم می‌رسد عرض آن حدود یک سانتیمتر است. رنگ زالوی پزشکی متنوع است و غالباً زیتونی سیاه یا قهوه‌ای و یا حنایی مایل به سیاه است. زالوی پزشکی از گونه‌های زالوی آرواره‌دار بی خرطوم است. زالو توانایی بسیار زیادی در تولید بزاق دارد. به طوریکه وقتی به میزبان می‌چسبد بزاق، مترشحه از زیر بدن زالو سرازیر می‌شود.بزاق حاوی یک ماده ضد انعقاد است. به نام هیرودین Hirudin هیرودین توانایی زیادی در ممانعت از انعقاد خون دارد. چند قطره بزاق دهان زالو قادر است مقدار زیادی خون را به صورت مایع نگه دارد 🔴مزاج زالو : سرد و خشک وضع طبیعی : اکثر زالوها در آبهای شیرین ،👐 کم عمق، مردابها و باتلاقها زیر صخره‌ها، قطعه‌های شناور و یا به صورت شیء در کف آب زندگی می‌کنند. از نور گریزانند. شب رو هستند و شب به شکار می‌روند. تاریخچه زالودرمانی : Leech Therapy صدسال قبل از اینکه مردم مغرب زمین ( اروپا و امریکا ) زالو را بشناسند و به خواص درمانی آن آگاهی داشته باشد در خاورمیانه از زالو برای مقاصد درمانی استفاده می‌شود. ایران هم جزء کشورهایی است که در تاریخ پزشکی خود از زالودرمانی استفاده می کرده است. اروپائیها از قرن ۱۹ به بعد به خواص درمانی آن پی بردند و از آن به بعد بطور وسیعی برای درمان بیماریها از آن سود جستند بطوریکه فرانسه تا اسل ۱۸۵۰ حدود ۱۰۰ میلیون زالوی پزشکی وارد کرده است. در سال ۱۹۵۰ تنها در شهر فیلادلفیای آمریکا ۷۵۰۰۰۰ زالو مصرف شده است. استفاده از زالودرمانی منحصر به اروپا نمی‌شد. در قرن ۱۹ در ایالات متحده آمریکا نیز از زالو برای خونگیری استفاده می‌شد. با کاهش زالو پیشرفت مهارت و وسایل تشخیص بعد از ۱۸۳۰ مجبوبیت زالو درمانی رو به کاهش نهاد تا این که در سال ۱۸۸۴ کشف شد که خون در روده زالو منعقد نمی‌شود. و جداسازی آنزیم ضد انعقاد هیرودین از غدد حلقی زالو توسط مارکواردت در سال‌های ۱۹۵۰ ، اهمیت پزشکی زالو را ثابت کرد و زالودرمانی طی سالهای ۱۹۸۰ دوباره رواج یافت . سازمان غذا و داروی امریکا در ۲۴ ژوئن ۲۰۰۴ در آخرین اقدام مهم خود استفاده از زالو را برای مقاصد پزشکی قانونی اعلام کرد. ❎خواص زالو : زالو بیشتر از حجامت خون و مواد را از عمق بدن بیرون می‌کشد . زالو برای اینکه بتواند خونخواری کند باید مانع لخته شدن خون بشود برای این کار بزاق خود را همزمان با مکیدن به داخل محل تزریق می‌کند بنابراین بدن بیمار از خواص بزاق زالو نیز بهره‌مند می‌گردد. پروفسور ایوالید از دانشگاه شهر مون پلیه فرانسه می‌گوید : هنوز تمامی اسرار و خواص فیزیکی و درمانی زالو کشف نشده است حدود یکصد ماده موثره با اثرات درمانی مختلف در بزاق زالو موجود باشد. بسیاری از این مواد تا به حال کشف و شناسایی شده وحتی فرمول شیمیایی و خواص آن بیان شده است. آنزیم‌های مهم شناخته شده در زالو ۱ـ هیرودین Hirudin هیرودین شناخته شده‌ترین آنزیم زالو و قوی‌ترین ماده‌ای ضد انعقادی موجود می‌باشد و از مپارین قوی تر است. عمل هیرودین به وسیله عوامل دیگر موجود در زالو تقویت می‌شود که فعالیتی مشابه روی گردش خون دارند این عوامل عبارتند از : همنتین Hementin آنتی استاتین Anti Statin ۲ـ بدلین Bdelin این یک آنزیم مهارکننده پروتئاز Protease مانند تریپسین Tripsin ، کیموتریپسین Chymotripsin یا پلاسیمین Plasmin است که فاکتورهای تورم و پخش شدن در بافت می‌باشد. ۳ـ آپیراز Apyrase آپیراز یک آنزیم قوی ضد تجمع پلاکت‌ها می‌باشد که باعث بهتر شدن جریان خون می‌شود. ۴ ـ اگلین Eglin اگلین، ضمن این که یک انزیم ضد تورم است، ضد اکسیداسیون Antioxidant و ضد رادیکال Antiradicalنیز می باشد. ۵ ـ داستاببلاز Desta bilase این آنزیم که قدرت ضد تجمع پلاکتی بسیار قوی دارد عملش از بین بردن لخته خون می باشد به وسیله نیکونو Nikonovکشف گردید که یک شیوه درمانی بسیار هیجان انگیز را معرفی میکنیم