من، در دشوارترین لحظه‌های زندگی و در اوج خستگی و واماندگی، کلامی از مولایم علی را به یاد می‌آورم، لرزش از زانوهایم می‌رود، تردید از قلبم، ناامیدی از روحم... من، بارها و بارها، کلام علی را کاسه‌ی آب کرده‌ام، تکیه‌گاه کرده‌ام، عصا کرده‌ام، نیرو کرده‌ام، داروی مسکن کرده‌ام و سرپناه 🗣 نادرابراهیمی ➺ @Twitter_eita [عضویت]