▫️وَعـدِه▫️
دارم گریه میکنم و این التیام من است. شش صبح آمد بالای سرم و گفت میرود خانهی مامانجون. گفت «تو بگ
دیگر گریه التیام نیست مادربزرگ.
جای آغوش سفت آخرت هنوز مانده.
و طعم آن کاسهی سیب.
سلامم را برسان،
به همهی بزرگترهایی که از دست دادهام.