🔷 زنان متاهل زیادی در جامعه حضور دارند که به لحاظ اختلاف خانوادگی با همسر خود از اخذ پاسپورت و رفتن به سفرهای خارجی ممنوع شده‌اند زیرا اخذ گذرنامه نیازمند اجازه ایشان است. در این حالت تکلیف چیست؟ 🔸اول اینکه ذهنتان فوراً به سمت مقابله با جمهوری اسلامی مظلوم (اما مقتدر) نرود. این قانون مربوط به سال ۱۳۵۳ و از قوانین دوران حکومت منحوس محمدرضا پهلوی است. البته قانونی است که مسائل اسلامی و واقعیات ملموس جامعه ایرانی را تحت پوشش قرار داده است. 🔸در این راستا در ماده ۱۸ قانون گذرنامه آمده است: «برای اشخاص زیر با رعایت شرایط مندرج در این ماده گذرنامه صادر می‌شود: ۱- اشخاصی که کمتر از ۱۸ سال تمام دارند و کسانی که تحت ولایت و یا قیمومیت می‌باشند با اجازه کتبی ولی یا قیم آنان. ۲- مشمولین وظیفه عمومی با اجازه کتبی اداره وظیفه عمومی. ۳- زنان شوهردار ولو کمتر از ۱۸ سال تمام با موافقت کتبی شوهر و در موارد اضطراری اجازه دادستان شهرستان محل درخواست گذرنامه که‌مکلف است نظر خود را اعم از قبول درخواست یا رد آن حداکثر ظرف سه روز اعلام دارد کافی است. زنانی که با شوهر خود مقیم خارج هستند و زنانی‌که شوهر خارجی اختیار کرده و به تابعیت ایرانی باقی مانده‌اند از شرط این بند مستثنی می‌باشند.» 🔸همانگونه که در ماده فوق ملاحظه شد، بندهای ۱ و ۳ آن مربوط به بانوان اعم از متاهل و مجرد است. منطوق بند ۱ این ماده مربوط به بانوان مجردی است که زیر ۱۸ سال تمام شمسی سن دارند که در این حالت اجازه اخذ گذرنامه بر عهده پدر یا قیم آنان است. 🔸مفهوم مخالف بند ۱ ماده مذکور حکایت از این دارد که زنان مجرد بالای ۱۸ سال برای اخذ گذرنامه نیاز به اجازه هیچ شخصی نداشته و در این خصوص همانند دیگر اشخاص جامعه از اختیار تام برخوردارند. 🔸بند ۳ ماده فوق مربوط به زنان متاهل است اعم از اینکه سن آنها زیر ۱۸ سال بوده و یا بالای ۱۸ سال باشند. در این حالت اخذ گذرنامه اصولاً منوط به رضایت شوهر ایشان است و در موارد «اضطراری» که شوهر از اعطای اجازه به ایشان مضایقه نماید، وی می‌تواند درخواست خود را به دادستان شهرستان ارائه دهد. 🔸در رویه عملی مشاهده می‌شود که متقاضی برای رفتن به سفر زیارتی یک استشهادیه محلی مبنی بر اینکه ایشان با همسر خود دارای اختلاف است تنظیم نموده و چنانچه با همسر خود در حال طی مراحل طلاق باشد نیز رونوشت دادخواست طلاق و اسناد آن را برابر با اصل و ضمیمه درخواست می‌نماید و سپس آن را به نزد دفتر امام جمعه یا معتمدین دینی محل برده تا تایید نمایند و نهایتا درخواست خود را به دادستان محترم ارائه می‌دهد و دادستان نیز اجازه یک بار سفر ایشان را صادر می‌نماید و به تعبیری گذرنامه یکبار مصرف صادر می‌شود. 🔸هرچند که قانونگذار در بند ۳ ماده فوق صدور اذن دادستان بر جواز صدور گذرنامه را منوط به وجود وضعیت «اضطراری» دانسته است اما وضعیت اضطراری نیز نه فقط شامل امور مادی از جمله لزوم تحصیل، خرید و فروش و کسب سود در خارج بلکه شامل برطرف شدن نیازهای شدید روحی شخص برای انجام زیارت اباعبدالله الحسین (ع) و حضور در مراسم سیاسی و اجتماعی اربعین که موجب تحول روحی و روانی شخص و از ملزومات عرفی عصر حاضر به شمار می‌رود نیز می‌شود؛ چه رسد به اینکه در موارد بسیاری گزارش شده است که این زیارت موجب تحول شدید روحی و روانی فرد و حتی وقوع معجزه و رفع بیماری های جسمی و روحی نیز شده است. 🔸همچنین زنانی که همسر آنها نگران خروج ایشان از کشور و عدم بازگشت آنان هستند، می‌توانند ماده ۱۹ قانون گذرنامه را به وی متذکر شده تا او بداند که پس از برگشت نامبرده از سفر زیارتی، وی می‌تواند از اذن خود مبنی بر اجازه خروج از کشور عدول نموده و دغدغه‌های ذهنی خود را برطرف کند تا راضی به امضای مدارک گذرنامه او شود. 🇮🇷 ☫ 🇮🇷 ﷽ نقطه سر خط محمّدرضا وفائی التماس اندکی تفکر و تامل! http://eitaa.com/Vafaei3598 @t.me/vafaei3598 ارتباط با مدیر کانال: @Diplomatic_resane مطالب این کانال هست.