در دعای جوشن کبیر، یه عبارت هست که میگیم؛ «یا کریمَ الصَّفْح» که معناش خیلی جالبه؛ یه وقتایی کسی شما رو میبخشه، اما یادش نمیره که فلان خطا رو کردی و همیشه یه جوری نگات میکنه که تو میفهمی هنوز یادش نرفته؛ یه جورایی که انگار سابقهٔ بدت رو مُدام به یادت میاره و سرزنشت میکنه... ولی یه وقتی، یه کسی شما را میبخشه و طوری کار و خطای تو رو فراموش میکنه، انگار نه انگار که تو خطایی مرتکب شدی، اصلاً به روت هم نمیاره... به این بخشش میگن «صَفح» خدای ما «کریمُ الصَفح» است.. 💠 💠 💠 💠 💠 ➕ امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) فرمودند: در عجبم از کسی که از رحمت خدا نااُمید می‌شود و حال آنکه مَحوکنندهٔ گناهان را در اختیار دارد... از حضرت پرسیده شد: مَحوکنندهٔ گناهان چیست؟ حضرت فرمودند: توبه و استغفار... و نیز فرمودند: خود را با استغفار، معطر و خوشبو سازید تا بوهای بدِ گناهان، شما را رسوا نکند. 📚 عین الحیوة، ص ۱۸۷ 🆔 eitaa.com/vakavi 🔍