شروع به خانه‌تکانی که میکنیم انگار دنیای جدیدی از زندگی به رویم باز میشود.احساس نو شدن ،روشن شدن، آفتابی شدن و دیدن شکوفه ها به من احساس شروع میدهد.
اصلا برای من معنای عید در "آغاز" خلاصه میشود.
همه رنگ عید را در عید دیدنی،عیدی و خانه تکانی میبینند اما من عید را در شروع تصمیماتی جدید،عادت هایی جدید و شکوفه هایی جدید در درون میبینم.
وقتی شکوفه زدن درخت هارا میبینم احساس میکنم همراه با آنها نیز غنچه های دل من باز شده و تازه شده‌ام.
حسِ بهار،حسِ شکوفایی و ساطع شدن عشق است.
اصلا نمیشود بهار شود و دل ما بهار نشود.
دلیل وجود بهار، دلیل وجود عید و دلیل "آغاز" سال جدید، آغاز ماست.
اگرما شروع نکنیم و شکوفا نشویم، پس دلیل شکوفایی غنچه ها چیست؟
آنها برای یادآوری شکوفایی در ما باز شده‌اند و زیبایی را در شهر پخش میکنند.
بعد از تحویل سال نو و یک شروع دیگر وقتی لبخند را بر لبان اطرافیانم میبینم در تفکراتم می‌اندیشم که آنها برای چه خوشحالند؟
و بعد جواب را می‌یابم:
برای فرصتِ‌جدیدِ زندگی، که خداوند دوباره به آنها هدیه کرده.
برای گل های رنگارنگی که که دوباره در قلبشان نقاشی کرده است.
برای سرسبزی که به روحشان اضافه کرده است.
برای یک زندگی جدید که میتوانند رشد کنند و شکوفا شوند.
شاید آنها دلایلشان برای لبخند هایشان این نباشد اما من که به لبخند های آنها خیره میشوم با این برداشت ها لبخندم بیشتر شده میشود و چال گونه‌ام عمیق تر میشود.
بیایید در این عید باهم پیمان ببندیم که در سال جدید تمام تلاش خودمان را برای شکوفایی خویش و دیگران خواهیم کرد.
بیایید هنگام پرواز پرستوها بر فراز آسمان، ماهم پر بدهیم این بال های خاک خورده روح را بر فراز آسمان محبت🌱🌸
م.ج