‍ آنان که برای رضای خدا از وطن خود هجرت کردند و در این راه کشته شدند یا مرگشان فرا رسید البته رزق و روزی نیکوئی در بهشت نصیبشان می گرداند که همانا خداوند بهترین روزی دهندگان است. (حج آیه 58)   هرکس که مرا طلب کند خواهد یافت و هرکس که مرا بیابد خواهد شناخت و هرکس که مرا شناسد عاشقم شود و هرکه عاشم شود عاشقش خواهم شد و هرکس که عاشقش گردم اورا خواهم کشت و هرکس را بکشم دیه او را بر گردنم خواهم گرفت که همانا لقلی خداوند است و بهشت جاویدان او. داود خوب این را فهمیده بود وعاشق شده بود و اینرو با او عشق ورزی میکرد .داود به راستی فرزند اسلام و انقلاب بود چرا که او زاده سال 1342 در محله قلعه بود و از همان آغاز حرکت انقلاب اسلامی روح تعالی نیز در  او رشد کرده بود ، همه از فداکاری و خلوص او در حیرت بودند هرجا که محل خدمتی به اسلام و مسلمین بود داود در صف اول با گامهای استوار ایستاده بود از صف تظاهرات های میلیونی انقلاب گرفته تا عرصه های تعلیم و تربیت . او پیوسته شاگرد اول درس و مدرسه بود و در کمک به دیگران از هیچ حرکتی دریغ نداشت . داود کمیته امداد را محل معامله با خدا میدانست و نوازش کودکان یتیم را از مقتدایش علی (علیه السلام) آموخته بود ، عشق و علاقه یه بیداری و خدمت به آنهایی که دوستشان می داشت او را واداشت تا از شهر خود به منطقه براآن رود تا با پیوستن به برادران جهادگر در عمران و آبادی و آگاهی مردان آن سامان سهمی بس بزرگ داشته باشد . حال مگر می شد داود را از عرصه امتحان بازداشت اوکه معتقد بود تا حال شعار دادیم و حالا دگر وقت امتحان است و چه پیروزمردانه از امتحان تنگه چزابه در تاریخ 1/12/1360 بیرون آمد. یادش گرامی   کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398