*دعا کردن اثر دارد؟؟* *آیا خداوند طبق خواسته خود عمل می‌کند یا دعای بنده هم تاثیر دارد؟؟* 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻 *دعا كننده، آنچنان مورد محبّت پروردگار قرار دارد كه در آیه، ۱۸۶ سوره بقره هفت مرتبه خداوند تعبیر خودم را براى لطف به او بكار برده است: اگر بندگان خودم درباره خودم پرسیدند، به آنان بگو: من خودم به آنان ..* آيه                وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنّى قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الْدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِى وَ لْيُؤمِنُوا بِى لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ‏ *ترجمه*                     *و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو:) همانا من نزدیكم؛ دعاى نیایشگر را آنگاه كه مرا مى‏خواند پاسخ مى‏گویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند، باشد كه به رشد رسند.* برخى افراد از رسول خدا صلى الله علیه وآله مى ‏پرسیدند: خدا را چگونه بخوانیم؟ آیا خدا به ما نزدیك است كه او را آهسته بخوانیم و یا اینكه دور است كه با فریاد بخوانیم؟! این آیه در پاسخ آنان نازل شد. دعا كننده، آنچنان مورد محبّت پروردگار قرار دارد كه در این آیه، هفت مرتبه خداوند تعبیر خودم را براى لطف به او بكار برده است: اگر بندگان خودم درباره خودم پرسیدند، به آنان بگو: من خودم به آنان نزدیك هستم و هرگاه خودم را بخوانند، خودم دعاهاى آنان را مستجاب مى‏كنم، پس به خودم ایمان بیاورند و دعوت خودم را اجابت كنند. این ارتباط محبّت ‏آمیز در صورتى است كه انسان بخواهد با خداوند مناجات كند. دعا كردن، همراه و همرنگ شدن با كلّ هستى است. طبق آیات قرآن، تمام هستى در تسبیح و قنوت هستند؛ «كلّ له قانتون» [بقره، 116] و تمام موجودات به درگاه او اظهار نیاز دارند؛ «یَسئله مَن فى السموات والارض» [الرحمن، 29] پس ما نیز از او درخواست كنیم تا وصله‏ ى ناهمگون هستى نباشیم. *قرآن درباره دعا سفارشاتى دارد، از آن جمله:* 1- دعا و درخواست باید خالصانه باشد. «فادعوا اللّه مخلصین له الدین» [غافر، 14] 2- با ترس و امید همراه باشد. «وادعوه خوفاً وطمعاً» [اعراف، 56] 3- با عشق و رغبت و ترس توأم باشد. «یدعوننا رغباً و رهباً» [انبیاء، 90] 4- با تضرّع و در پنهانى صورت بگیرد. «ادعوا ربكم تضرعاً و خفیة» [اعراف، 55] 5 - با ندا و خواندنى مخفى همراه باشد. «اذ نادى ربّه نداء خفیاً» [مریم، 3] *چرا گاهى دعاى ما مستجاب نمى ‏شود؟* *پاسخ: عدم استجابت دعاى ما به خاطر شرك یا جهل ماست. در تفسیر المیزان مى ‏خوانیم كه خداوند در این آیه مى ‏فرماید: «اجیب دعوة الداع اذا دعان» خودم اجابت مى كنم دعا كننده ‏اى را كه فقط مرا بخواند و با اخلاص تمام، از من طلب خیر كند. پس اگر دعا مستجاب نشد، یا به جهت آن است كه ما از خداوند خیر نخواسته ‏ایم، و در واقع براى ما شرّ بوده و یا اگر واقعاً خیر بوده، خالصانه و صادقانه از خداوند درخواست نكرده ‏ایم و همراه با استمداد از غیر بوده است. و یا اینكه استجابت درخواست ما، به مصلحت ما نباشد كه به فرموده روایات، در این صورت به جاى آن بلایى از ما دور مى ‏شود و یا براى آینده ما یا نسل ما ذخیره مى ‏شود و یا در آخرت جبران مى‏ گردد.* @Yaranmontzar