.پيامبر اکرم صلّى اللّه عليه و آله به على بن ابى طالب عليه السّلام چنين فرمود: اى على!من شهر دانش هستم و تو باب آن هستى و مردم به شهر وارد نشوند،مگر از دروازه آن. هركس كه مدعى است مرا دوست دارد،ولى تو را دشمن بدارد،دروغ‌گوست. گوشت تو گوشت من است و خون تو خون من است و روح تو روح من است و باطن تو باطن من است و ظاهر تو ظاهر من است. تو امام امت من هستى و نيز جانشين من پس از من.رستگار شود هركس كه فرمان تو ببرد و شوربخت شود هركس تو را نافرمانى كند. آن‌كس بهره‌مند مى‌شود كه تو را دوست مى‌دارد و زيان مى‌بيند آن‌كس كه تو را دشمن بدارد. كامرواست هركسى كه همراه تو باشد و نابودشده كسى است كه از تو جدا شده است. مثل تو و امامان پس از تو ، مثل كشتى نوح است كه هركس بر آن سوار شد،رهايى يافت و هركس از آن دور افتاد، غرق و هلاك گشت. مثل شما ،مثل ستارگان است.هرگاه ستاره‌اى پنهان شود، ستاره‌اى ديگر آشكار مى‌گردد تا اينكه رستاخيز شود. 📖الأمالی (للصدوق) ج۱ ص۲۶۹ @Yaranmontzar