به قطـره، قــطره اشک تــو، خدا نظاره می کـند چـــرا مـــیان گـــــریه ها خـــدا خــــدا نــــمی کنی ؟ دل تـــو مـــانده در قـــفس، جـــدا از آشــیان خود پــــرنده اســــیر را، چـــــرا رهــــا نــــمی کــنی؟