با نگاهی خانه دل را تصرف می‌کنی بعد، لبخندی به این دنیا تعارف می‌کنی ما خطا کردیم و جای ما تو بر درگاه حق اشک می‌ریزی و ابراز تاسف می‌کنی سخت می‌گیری اگر با مفتیان مدعی‌ سادگی با مردمان بی‌تکلف می‌کنی گوهر عشق تو را نازم که در بازار نقد با عمل اشکال بر اهل تصوّف می‌کنی روزه خاموشی‌ات را بشکن ای خورشیدِ ماه! تا کجا در ایستگاه شب توقف می‌کنی؟ #محمدحسن_جمشیدی