«عقلانیت» 🌱 رهایی از گناه ( ١٨ ) ✅ گناه علنی به ضرر همه جامعه است 🔹 اگر ادبیات دینی در جامعه ما صحیح بود، همه می‌فهمیدند که کسی که در جامعه بصورت علنی بی‌دینی کند، در واقع به ضرر همه کار می‌کند و به جامعه لطمه می‌زند؛ مانند کسیکه بصورت ممتد بوق می‌زند و اعصاب همه را خُرد می‌کند. باید جلوی چنین کسی را گرفت، چون به دیگران ضربه می‌زند. اگر ادبیات دینی ما درست بود، با هر بی‌دینیِ عملی، به همین صورت برخورد میکردیم. 🔹 کسیکه بصورت علنی گناه می‌کند، نمی‌تواند بگوید : «من به دین اعتقادی ندارم و دین یک مسئله شخصی است!» این مثل آنست که کسی جیب دیگری را بزند و بگوید: «من نظرم اینستکه دزدی چیز بدی نیست!» 🔹 چرا دین را بصورت عقیدتیِ صرف معرفی کردیم که بعضی بهانه بی دینی شان این باشد که: «هرکس عقیده خودش را دارد»؟ بله، هرکسی عقیده خودش را دارد، اما هنگامی که چراغ راهنمایی قرمز است، همه باید پشت چراغ بایستند؛ کسی اجازه ندارد شهر را بهم بریزد. کسی نمی‌تواند با این عقیده که سرعت ١۴٠ کیلومتر در اتوبان اشکالی ندارد، با سرعت غیرمجاز در اتوبان حرکت کند. همانگونه که این مسائل به عقیده شخصی افراد بستگی ندارد، دینداری در اجتماع هم ربطی به عقیده شخصی ندارد. 👈 ادامه دارد ...