«عقلانیت» 🌿 انتظار، عامیانه، عالمانه، عارفانه ( ٣١ ) 📣 اقدامات فردی برای تحقق وضع مطلوب 🔹 خودسازی و برخورداری از آمادگی روحی لازم برای انجام وظایف سربازی حضرت، حداقل عمل برای یک منتظر محسوب می‌شود. کسب این آمادگی، نیازمند یک برنامه‌ریزی دقیق و تلاش مستمر است؛ و به این ترتیب، زندگی منتظر با دیگران متفاوت می‌شود. گویی منتظر برای تمام ابعاد زندگی خود برنامه دارد. 🔹 منتظر برای تغذیه و حتی خواب و بیداریش هم برنامه دارد. منتظر حتی به دستخط خودش هم توجه دارد. مقام معظم رهبری از ۴٢ سالگی به بعد (که دست راست ایشان درحادثه تروریستی انفجار بمب در مسجد ابوذر مجروح شد) نوشتن با دست چپ را که در این سن کار دشواری است، آغاز کردند. اما الان دستخط ایشان از دستخط بسیاری از ما بهتر است. 🔹 چرا زندگی منتظر با دیگران متفاوت است؟ چون او در سلوک معنوی خودش، نفس خودش را دشمن درنظر گرفته و می‌داند تا با خودخواهی های خود مبارزه نکند بجایی نمی‌رسد. اساسا نام دیگر منتظر، متقی است. 🔹 حکومت حضرت مگر چیزی جز زمینه‌سازی برای سهولت تقوای مردم است؟ ظهور حضرت مگر برای مبارزه با استکبار که تورم یافتهٔ همان گناه های روزمرهٔ ماست، نیست؟ همینکه بدانیم گناه ما ظهور را به تاخیر می‌اندازد، کافی نیست؟ 🔹 ما باید بدانیم اصلا کسیکه با تقوا نباشد، ذاتا نمی‌تواند به حضرت مقرب شود و به درد حضرت بخورد. کسیکه عقلش را بدلیل معصیت از دست داده است، (روایت پیامبر ص در میزان الحکمه، حدیث ۶٧۵١) نمی‌تواند زیبایی‌های وجود حضرت را درک کند؛ نمی‌تواند حضرت را بفهمد؛ نمی‌تواند به حضرت کمک کند؛ و حتی شاید نتواند حضرت را تحمل کند. او هوس خود را بیشتر دوست دارد. 👈 ادامه دارد ... 🔘 منبع: کتاب "انتظار، عامیانه، عالمانه، عارفانه" اثر استاد پناهیان