🌹نامه پنجاه وچهار ✨نامه به طلحه و زبير درسال۳۶ هجری،(که توسط عمران بن حصين خزاعى فرستاد) 🍃ابو جعفر اسكافى آن را در كتاب مقامات در مناقب امير المؤمنين ( ع ) آورده است‌ . 🍃🌸اما بعد . شما نيك مى دانيد ، هر چند كتمان مى كنيد ، كه من برای حکومت در پی مردم نرفته، آنان به سوی من آمدند، و من از آنها بيعت نخواستم تا آنها با من بيعت كردند . 🌸🍃شما دو تن از كسانى بوديد كه به سوى من آمديد و به من دست بيعت داديد . 🌸🍃بيعت كردن مردم با من ، بدان سبب نبود كه مرا قدرتى است غالب يا مالى است مهيا . 🍃🌸اگر شما از روى رضا با من بيعت كرده ايد از اين بيعت شكنى باز گرديد و بر فور (تا دیر نشده) توبه كنيد 🌸🍃 و اگر به اكراه بيعت كرده ايد ، به سبب تظاهر به طاعت و در دل نهان داشتن معصيت ، راه بازخواست خود را بر من گشاده داشته ايد . 🍃🌸به جان خودم سوگند ، كه شما از ديگر مهاجران به پنهان داشتن عقیده و كتمان سزاوارتر نبوده ايد . 🌸🍃نپذيرفتن بيعت من ، پيش از آنكه داخل در بيعت شويد ، براى شما آسانتر بود از بيعت كردن و خارجشدن از آن . 🍃🌸پنداريد كه من عثمان را كشته ام . ميان من و شما از اهل مدينه ، كسانى هستند كه نه با من هستند و نه با شما . اينان قضاوت كنند تا هر كس هر اندازه در اين امر دخالت داشته بر گردنش آيد( مسئولیت آن را پذیرا باشد ) و از عهده آن برآيد . 🌸🍃اى دو مرد سالخورده ، از اين رأى و نظر كه داريد ، بازگرديد كه اگر امروز چنين كنيد ، تنها عار گريبانگير شماست و اگر داورى به قيامت واگذاريد ، هم عار است و هم نار . ✨💫والسلام✨💫