قرآن ترجمه المیزان
سوره 2
سوره مبارکه البقرة
صفحه 8
وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ (49)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که شما را از فرعونيان نجات داديم که آن عذاب سخت را بر شما تحميل مى کردند; پسرانتان را سر مى بريدند و زنانتان را زنده مى گذاشتند و در اين، امتحانى بزرگ بود از جانب پروردگارتان. (49)
وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (50)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که بخاطر شما آن دريا را شکافتم پس شما را نجات داديم و فرعونيان را غرق کرديم در حالى که شما ناظر بوديد. (50)
وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ (51)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که با موسى چهل شب وعده گذاشتيم، سپس شما آن گوساله را ]معبود[ گرفتيد در حاليکه ظالم بوديد. (51)
ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (52)
سپس شما را بعد از آن عفو کرديم باشد که سپاسگزارى کنيد. (52)
وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (53)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که به موسى کتاب و فرقان داديم باشد که هدايت يابيد. (53)
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (54)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که موسى به قوم خود گفت: اى قوم من! همانا شما با بر گرفتن آن گوساله ]به پرستش[ بر خود ستم کرديد، پس به درگاه آفريننده خود توبه کنيد و ]با رياضت،[ نفس کشى نمائيد که اين نزد آفريننده شما برايتان بهتر است ]و شما به اين دستور عمل کرديد[ پس توبه شما را پذيرفت، همانا او بسيار توبه پذير و رحيم است. (54)
وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (55)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که گفتيد: اى موسى! ما سخن تو را باور نمى کنيم تا اينکه خدا را آشکارا ببينيم، پس صاعقه شما را فرا گرفت در حاليکه شما نظاره مى کرديد. (55)
ثُمَّ بَعَثْنَاكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (56)
سپس شما را بعد از مردنتان برانگيختيم باشد که سپاسگزارى کنيد. (56)
وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (57)
و ابر را بر شما سايبان ساختيم و منّ و سلوى ب شما نازل کرديم; بخوريد از غذاهاى دلپذيرى که به شما عطا کرده ايم. ]امّا آنان ناسپاسى کردند [و به ما ستم نکردند بلکه به خودشان ستم مى کردند. (57)