✔️ عبارات تکان دهندهٔ امام رضا علیه السلام درباره مُحرم ☑️نکاتی طلایی برای عزادارن و گریه‌کنان 🔻حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْرُورٍ رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي مَحْمُودٍ قَالَ قَالَ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ: إِنَّ اَلْمُحَرَّمَ شَهْرٌ كَانَ أَهْلُ اَلْجَاهِلِيَّةِ يُحَرِّمُونَ فِيهِ اَلْقِتَالَ فَاسْتُحِلَّتْ فِيهِ دِمَاؤُنَا وَ هُتِكَ فِيهِ حُرْمَتُنَا وَ سُبِيَ فِيهِ ذَرَارِيُّنَا وَ نِسَاؤُنَا وَ أُضْرِمَتِ اَلنِّيرَانُ فِي مَضَارِبِنَا وَ اُنْتُهِبَ مَا فِيهَا مِنْ ثَقَلِنَا وَ لَمْ تُرْعَ لِرَسُولِ اَللَّهِ حُرْمَةٌ فِي أَمْرِنَا إِنَّ يَوْمَ اَلْحُسَيْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِيزَنَا بِأَرْضِ كَرْبٍ وَ بَلاَءٍ وَ أَوْرَثَتْنَا [يَا أَرْضَ كَرْبٍ وَ بَلاَءٍ أَوْرَثْتِنَا] اَلْكَرْبَ [وَ] اَلْبَلاَءَ إِلَى يَوْمِ اَلاِنْقِضَاءِ فَعَلَى مِثْلِ اَلْحُسَيْنِ فَلْيَبْكِ اَلْبَاكُونَ فَإِنَّ اَلْبُكَاءَ يَحُطُّ اَلذُّنُوبَ اَلْعِظَامَ ثُمَّ قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَانَ أَبِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِذَا دَخَلَ شَهْرُ اَلْمُحَرَّمِ لاَ يُرَى ضَاحِكاً وَ كَانَتِ اَلْكِئَابَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتَّى يَمْضِيَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَيَّامٍ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْعَاشِرِ كَانَ ذَلِكَ اَلْيَوْمُ يَوْمَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِهِ وَ يَقُولُ هُوَ اَلْيَوْمُ اَلَّذِي قُتِلَ فِيهِ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ. ✍🏻 راوی گوید که امام رضا عليه السّلام فرمودند: محرم ماهى بود كه مردمِ عصر جاهليت جنگ در آن را بر خود حرام مى‌شمردند، اما خون ما را در این ماه حلال شمردند، حرمت ما را شكستند و فرزندان و زنان ما را به اسارت درآوردند و آتش به خيمه‌ها افكندند و آن‌چه به دستشان رسيد غارت بردند❗️و درباره ما جانب حرمت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله را نگاه نداشتند. مصیبتِ روز شهادت حسين عليه السّلام، پلک چشم ما را زخم کرد و اشك ما را جارى كرد و عزيزان ما را در سرزمين كربلا کوچک ساخت و ما را در كام رنج و اندوه انداخت تا روز قیامت؛ بر حسین علیه السلام باید گریه‌کنان گریه کنند، گریه بر حسين عليه السّلام گناهان بزرگ را از بين مى‌برد. آنگاه فرمود: روش پدرم در ماه محرم اين بود كه هرگز نمى‌خنديد و پيوسته اندوهگين بود تا روز عاشورا، آنگاه كه عاشورا مى‌شد، اوج غم و حزن و گريستن پدرم بود و مى‌فرمودند: در اين‌ روز حسين عليه السّلام شهيد شد. 📓أمالی، صدوق رحمه الله، مجلس بیست و هفتم، حدیث ٢ 💭 " کانال القائِمُ المُنتَظَر " 💭 http://eitaa.com/joinchat/3293380629C1715141e20