💠 وَقَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ وَلاَ تَعْتَدُوا إِنَّ اللهَ لاَ یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ (190) 🔸 مسلمانان در دوران دشوار پیش از هجرتِ به مدینه، چاره ای جز بردباری و استقامت و تحمل مظلومانه شکنجه ها نداشتند؛ ولی پس از هجرت و تأسیس حکومت اسلامی که توان و رویارویی یافتند، خداوند به آنان اجازه داد از خود و آرمان هایشان دفاع کرده و با مشرکان و کافرانِ مهاجم مبارزه کنند. 🔸 ارزشمندی جنگ، به هدف آن است؛ نه خصوصیّت جنگجو. تقدیم قید ﴿فی سَبیلِ اللّه﴾ نشان می دهد که هدف اسلام از نبرد، و دفاع از آن است، از این رو پیکار با کافران باید صبغه دینی و الهی داشته باشد و رزمنده مسلمان باید فقط در راه خدا بجنگد. از تقدیم مزبور، اهمیت هدف یادشده نیز استظهار می شود. 🔸 خداوند سبحان برای تهییج و برانگیختن غیرت و روح حماسی مسلمانان فرمود: نبرد کنید با آنها که سالیانی دراز با قتل و شکنجه شما را آزردند و اکنون نیز با شما سر ستیز دارند. تعبیر ﴿الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُم﴾ در این بیان، همچنین هشدار به جامعه اسلامی است که از نیرنگ توطئه، غافلگیری و مانند آن آگاه باشند، به گونه ای که اصلاً اجازه تهاجم به دشمنان ندهند. ◀️ خدای متعالی رزمندگان را از هرگونه اعتدا و تجاوز از حدّ عدل در امور جنگ و دفاع و غیر آن بازداشت و برای توبیخ و مذمّت متجاوزان، آنها را مبغوض خدا خواند. 📚 تسنیم، جلد 9 ، ص568 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra