💠 ویژه برنامه #سلوک_الهی 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل دوم جلسه 2 🔹 محور بحث در سیر عملی، مبحث سلوك الهی بود و روشن شد كه هدف خلقت انسان ـ نه خالق بودن «الله» ـ این است كه او بنده باشد و عبادت كند و روشن شد كه بندگی جدای از زندگی نیست كه مرزی باشد بین زیستن و خدا را عبادت كردن, بلكه تمام شئون حیات ما طبق رهنمود ذات اقدس الهی باید عبادی باشد ﴿إِنَّ صَلاتی‏ وَ نُسُكی‏ وَ مَحْیای وَ مَماتی‏ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾ و روشن شد كه غرض و هدف مخلوق عبادت است; یعنی بندگی در همه امور زندگی او تجلّی كند، این عبادت را وجود مبارك پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) تبیین كرده است كه عابد باید به مقام «احسان» برسد. از آن حضرت سؤال كردند که عبادت «محسنانه» چیست؟ 🔹 فرمود: «الْإِحْسَانُ‏ أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ‏ تَرَاهُ‏ فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ یرَاكَ» که یكی از این دو فایده باید بر عبادت مترتّب باشد; یعنی یكی از دو اثر باید در بندگی و زندگی جلوه كند. اگر بندگی در صدر و ساق زندگی ظهور دارد و اگر بندگی باید با یكی از این دو بركت همراه باشد، پس زندگی حتماً باید با یكی از این دو امر همراه باشد كه البته این «مانِعَةُ الخُلوّ» است و سزاوار جمع بودن است. اوّلین بركت آن است كه «أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ‏ تَرَاهُ»؛ گویا معبود را می‌ بینی... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1393 آپارات: https://aparat.com/v/ntFOj #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra