💠 مفاتیح الحیات 640 🔸 راهكار برون رفت از تزاحم اخلاقی تزاحم اخلاقی در امور پزشكی در عرصه اخلاق پزشكی مسائلی از قبیل میراندن از روی ترحّم و سقط جنین اهمیت ویژه‌ ای دارد و این پرسش ‌ها مطرح ‌اند: آیا ما حق داریم بر اساس خواسته بیمار یا خانواده او یا بدون درخواست آنان و برای رهاندن بیمار دردمند از رنج شدید، مرگ او را تسریع كنیم؟ آیا رهایی از خطر معلولیت كودك پس از تولد می‌تواند دلیل موجّهی برای سقط جنین باشد و... . هرچند در اینجا جای طرح این موضوع نیست و ... اما برای پاسخ به آن از دیدگاه اسلام ابتدا باید به پرسشی دیگر پاسخ داد كه حق حیات از آنِ كیست؟ ... در پاسخ پرسش از باید گفت مصداق بارز اتانازی كه خود بیمار یا دیگری عامدانه با روش‌های پزشكی و از روی ترحم در مرگش تسریع كند، حرام است و قتل نفس به شمار می ‌آید، از این‌رو فقهای بزرگوار اتانازی را در هر صورت و به هر طریق كه انجام شود حتی از طریق قطع تنفس مصنوعی و تزریق سرم مرگ ‌آور حرام می ‌دانند، لذا اسقاط جنین غیر طبیعی كه با مشكلات متعدد جسمی یا عقب ‌ماندگی ذهنی به دنیا خواهد آمد نیز پس از دمیده شدن روح جایز نیست. البته در صورت تزاحم دو خطر به لحاظ ترجیح حیات مادر و حیات جنین، باید معیارهای ترجیح در مقام تزاحم را لحاظ كرد؛ یعنی همان ‌گونه كه در نجات غریق و موارد مشابه آن، اگر میان عالم و اعلم، عادل و اعدل، امام و غیر امام و... تزاحمی باشد، به معیار ترجیح عمل می‌ شود و با نبودن معیار ترجیح، ناجی در نجات هر یك از دو غریق مختار است و می ‌تواند یكی از آن دو را انتخاب كند، در اینجا نیز باید همین معیار را احراز و به آن عمل كرد. 📚 مفاتیح الحیات ص 376 مرکز بین المللی نشر اسراء 🌐 https://nashresra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra