⭕️
مردم چرا باید باور کنند؟! (۱)
چرا پنجاه سال بعد از وفات پیغمبر، کار کشور اسلامی به جایی رسید که مردم مسلمان - از وزیرشان، امیرشان، سردارشان، عالمشان، قاضیشان، قاریشان و اجامر و اوباششان - در کوفه و کربلا جمع شدند و جگر گوشهی پیغمبر را با آن وضع فجیع به خاک و خون کشیدند؟!
کار به جایی برسد که جلو چشم مردم، حرم پیغمبر را به کوچه و بازار بیاورند و به آنها تهمت خارجی بزنند! ...
آن عدّه، در معرفی امام حسین علیهالسّلام به عنوان خروج کننده، موفّق شدند.
خوب؛ دستگاهِ حکومتِ ظالم، هر چه دلش میخواهد میگوید.
مردم چرا باید باور کنند؟!
مردم چرا ساکت بمانند؟!
آنچه بنده را دچار دغدغه میکند، همین جای قضیه است.
میگویم: چه شد که کار به اینجا رسید؟!
چه شد که امّت اسلامی که آن قدر نسبت به جزئیّات احکام اسلامی و آیات قرآنش دقّت داشت، در چنین قضیهی واضحی، به این صورت دچار غفلت و سهلانگاری شد که ناگهان فاجعهای به آن عظمت رخ داد؟!
رخدادهایی چنین، انسان را نگران میکند. مگر ما از جامعهی زمان پیغمبر و امیرالمؤمنین علیهماالسّلام قرصتر و محکمتریم؟!
چه کنیم که آن گونه نشود؟
لشکر ۲۷ محمد رسولالله ۲۰خرداد۷۵
#عبرتهای_عاشورا
@a_kazemineya