خدمت عموم هموطنان عزیز بلاخص والدین
محترم کودک بستری شده در بخش کودکان بیمارستان و گلایه مند:
سلام و عرض ادب و احترام خدمت همگی داریم امیدوارم نماز و روزه تان مقبول درگاه الهی باشد
با توصیفی که در گلایه ایشان از کودک استنباط میشود کودک بعلت کمآبی شدید در بدن شدیداً بد حال بوده و کادر درمان قادر به رگ گیری در وی نبوده و بناچار استخوان را سوراخ نموده و مایع درمانی نموده آند
عزیزان علل مختلفی برای از دست دادن مایع از بدن وجود دارد
مثلاً طی یک عفونت ،میکروبها ماده ای ترشح میکنند که باعث میشود رگ ها بسیار گشاد و شل شوند بخاطر همین مایع درون رگها کم شده و در گوشه ای قرار میگیرد و دو تا دیواره رگ روی هم میخوابد دیگر فکر کنید رگ یک تونل نیست بلکه مثل دو تا لایه مثلاً پلاستیک روی هم خوابیده است که ما بیرون بدن با دو تا چشم و دو تا
دست خیلی وقت ها نمی توانیم این دو تا لایه پلاستیک را از روی هم جدا کنیم چه برسد زیر پوست و با یک سوزن و پلاستیک رویش بخواهیم طوری یک لایه اولی را سوراخ
کنیم و دومی سوراخ نکنیم و پلاستیک را لای این دو لایه بگذاریم
بدتر از آن اینکه سوزن را خارج کنیم و حالا انتظار داشته باشیم از رگی که خون توش نیست خون خارج شود و ما بفهمیم درست گذاشته ایم.
علل دیگری هم وجود دارد که سبب بی آبی
میشود مثلاً اسهال ، تب ، استفراغ ،خونریزی و غیره
در دنیا قانون است که اگر دو بار تلاش نمودید
و نتوانستید رگ بگیرید سوزن داخل استخوانی بگذارید مایع بدهید رگها پر خون و پر مایع شوند سپس رگ بگیرید و سوزن داخل استخوانی را خارج کنید که برای این بیمار در آن شرایط بحرانی انجام داده اند که حقیر دست و پای آن پزشکی که این کار را انجام داده بدین طریق می بوسم و افتخار میکنم
که با این روش جان فرزندانی از فرزندان وطنم
را نجات داده است
و اما پشت پرده ای از آنچه در بین تیم پزشکی
کمتر در بین هموطنان عزیز گفته شده و برای بیماران تشریح نشده را ذکر میکنم تا همه بزرگواران با آن آشنا شوند چرا که وظیفه خود میدانم
بزرگواران فکر کنید در یک جمع سی نفری نشسته آید برای آن جمع در کنارتان یک سماور آب گذاشته اید بجوشد تا چای بنوشید
موقع جوشیدن اب ،سماور به هر دلیلی بروی این سی نفر بریزد در آن لحظه عکس العمل هر کس چطور است
شاید یکی فرار کند و جانش را نجات دهد شاید یکی زبانش بند بیاید شاید یکی هم برود جلو تا سماور را بگیرد تا کسی آسیب نبیند ولی به چه قیمتی .
او در آن لحظه به احتمالات آسیب دیدن خودنمی اندیشد او به عوارض بعدی و درد های بعدی نمی اندیشد فقط فکرش جلوگیری از آسیب های عموم است
دوستان یک روز با یکی از پزشکان محترم و پیش کسوت در خصوص خاطرات اعمال جراحی اش صحبت می نمودم سوال کردم
بدترین خاطره است چیست گفت حین یک عمل جراحی شکم ، قلب بیمار ایستاد کار نکرد
گفتم چکار کردید گفت حین عمل احیاء چند بار از خدا از ته دلم خواستم خدا جان من را بگیرد ولی جان بیمار را نگیرد و الحمدلله بیمار برگشت
عزیزان در پزشکی شب و روز نوزاد و شیر خوار ۲۴ساعت نیست بلکه ۴ساعت است یعنی
در مواقعه ای که این کودک ها حالشان خوب نیست هی در خصوص کودک طی آن چهار ساعت توسط پزشک معالج ویزیت یا اخبار و یا اطلاعات از طریق تیم پزشکی جمع آوری شده و اقدامات خاص انجام میشود
ولی در بین عموم مثلاً نوزاد امروز صبح پیش یک پزشک آورده شده و پزشک حال عمومی خوب وی را می بیند
دستورات متناسب میدهد خانواده علارغم بدتر شدن آن کودک بعلت ویزیت چند روز یا روز قبل دیگر مراجعه نمی کنند یا وقتی مراجعه می کنند که یا خیلی دیر است یا کار از کار گذشته است
شاید بپرسید خانواده چطور بفهمد تیم پزشکی که نیست
ولی همین قدر کافی است خانواده به فرزندشان نگاه کنند بگویند نسبت به آن روز بهتر شده یا بدتر شده یا ثابت مانده است
اگر بهتر شده درمان را ادامه دهند اگر بدتر شده زودتر مراجعه کنند و اگر ثابت مانده کمی به داروها فرصت دهند
وقتی یک بیمار بد حال مثل نوزاد فوق به بیمارستان می آورند همه عزیزان مثل شهری که بمباران شده به حال آماده باش و جنگ در می آیند همه تلاش می کنند آن بیمار را نجات دهند البته اقدامات همه بر پایه علمی رخ میدهد چرا که دستورات در سطح دانشگاه های ما آموزش داده شده و در سطح بیمارستان ها به اجرا در آورده میشوند
خیلی وقت ها شده حقیر که فرصت اندک ورزشی نداشته ام حالا در بین تیم احیاء ماساژ داده ام و از نزدیک به سختی کار واقفم بخدا
استرسی که بر تیم حاکم است خیلی زیاد می باشد سختی کار زیاد است بخاطر این با قوت قلبی و اعتقاد و اعتماد زیاد به همه هموطنان و برادران و خواهران عزیزم میگویم همگی از جان مایه
میگذارند و همگی با شادی شما شاد شده با ناراحتی شما ناراحت و غمگین می شوند لطفاً ما را مقابل خودتان نبینید بلکه در کنارتان هستیم
ارادتمند و مخلص همگی تان دکتر تقی زاده