🥀 به سراغ من اگر می آیید، پشت هیچستانم . پشت هیچستان جایی است.  پشت هیچستان رگ های هوا ، پر قاصد ها ییست که خبر می آرند، از گل واشده ی دورترین بوته ی خاک . روی شنها هم نقشهای سم اسبان سواران ظریفی است که صبح،به سر تپهی معراج شقایق رفتم   پشت هیچستان ، چتر خواهش باز است: تا نسیم عطشی در بن برگی بدود، زنگ باران به صدا می آید. آدم اینجا تنهاست                   و در این تنهایی، سایه ی نارونی تا ابدیت  جاریست . به سراغ من اگر می آیید،                 نرم و آهسته بیایید                  مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من... سهراب سپهری https://eitaa.com/joinchat/2966290671C258f59a85c