✍ ا. انصاری زاده
نمیدانم تا کنون از این منظر که میخواهم بگویم، به شخصیت پزشکیان نگریسته اید یا خیر؛
پزشکیان یکی از بزرگترین درس های زندگی من بود،
او نماد یک حافظ قرآن و نهج البلاغه است که در کنار حفظ این دو گنجینه، سفیه است، نادان است..
بزرگترین درسی که از شخصیت پزشکیان میگیرم این است که حفظ قرآن یا تسلط بر نهج البلاغه در حوزهی «نظریه»؛ اگر همراه با «بصریه» و نور درونی نباشد، انسان را به سفاهت میکشاند.
پزشکیان برای من سراپا درس عبرت است،
شخصیت پزشکیان یک ترس مقدسی را درون من به وجود میآورد، آنهم اینکه نکند در سنین کهنسالی حافظ قرآن و نهج البلاغه و مفاتیح الجنان و صحیفه سجادیه و اصول کافی و...باشم،
اما.....
رفقا؛ حواسمان باشد..
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٨٢﴾
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ ﴿٨٣﴾ «ص»
@tahliltamadoni