صفایی اکنون در میان ما نیست، چه خوب و البته خوش بود اگر آنها که دل در گرو انسان دارند، پیش از اینکه هستی و موجودی‌شان تبدیل به خاک شود، از دانایی و دارایی ‌و از خانه و خانواده و از تمام نعمت‌هایی که نزد آنهاست، سهمی برای دیگران می‌گذاشتند. به راستی کجا هستند مردان و زنانی که در عصر غریب غیبت، زیر بار تنهایی آدمها بروند و سفره‌ای باز کنند که در کنار آن دل‌ضعفه‌ها و دلخوری‌ها و دلمردگی‌های مردمان علاج شود و در امتداد آن راهی به ملکوت خدا بیابند؟ متن کامل این یادکرد را در لینک زیر بخوانید:👇 https://www.ettelaat.com/?p=630555 🔺یادکرد استاد علی صفایی حائری تیرماه ۱۴۰۱ روزنامه اطلاعات 🌷 @khatereazalisafaee 🌷