الخیر کُله بخدمة حسین... نمی‌دانم شما هم اینطور هستید یا نه اما من هر بار که از کربلا برمی‌گردم اولین شب جمعه که می‌رسد با خودم عهد می‌کنم که مبادا دیگر کربلا بروی...! خودم هم می‌دانم مردش نیستم که پای حرفم بایستم اما اگر با خودِخودم کمی کلنجار نرم این حال خرابم را چه‌کنم!؟ گاهی باخودم بالا و پایین و حساب‌کتاب می‌کنم که آیا این حال خراب و دلتنگیِ کشنده بعد از زیارت به لذت آن چند روز وصال می‌ارزد یا نه...!؟ اصلا وقتی فکر می‌کنی که یک هفته پیش این موقع کجای دنیا بودی و وسط آن‌همه خیر و‌ خوبی غرق در ناز و نعمت برای خودت می‌گشتی و حالا اینجا و با این‌همه دوری برای خودت نشسته‌ای انگاری دنیا یکهو روی سرت خراب می‌شود. قبول دارید حس و حال آدم، حس و حال آدم(ع) است که بهشت را مفت و مسلم از دست داد...!؟ خیلی ها اگر کسی اربعین به کربلا نرسد به را می‌گویند جامانده، اما من معتقدم جامانده آن کسی است که از کربلا برگشته است. کسی که دلش یا جگرش یا روحش در کربلا جامانده و تنها جسم وامانده‌اش از بهشت برگشته است. از شما چه پنهان دلم بدجور هوای گریه‌دارد و پیش خودم گفتم کمی بنویسم تا شاید سبک شوم بلکه این بغض کوفتی سر باز کند. امثال من بدجور باخته‌ایم. همه خوبی‌هایی که یکجا در بغلمان بود را از کف داده‌ایم، همه بهشت را، همه خیر را ... آخر می دانید موضوع چیست!؟ گفته‌اند الخیر کُله بخدمة حسین... خودمانی‌اش یعنی دنیای بی حسین(ع) خیری درش نیست. همین... #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #اللهم_اغفر_لوالدینا #اللهم_ارزقنا_الشهاده_فی_سبیلک ╔═~^-^~═🥀🖤ೋೋ    @abaabdellahelhosein   ೋೋ═~💔🕊^-^~═╝