🌥 پگاه‌نگار 🌥 از چه باید متعجّب بود؟ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در وضعیّتِ «تقابل» با دشمنان، پرداختِ «هزینه» و وارد آمدن ضربه کاملا طبیعی است و جای تعجّب و تحیّری نیست (در یک دعوای ساده نیز بالاخره از بینیِ کسی خون خواهد آمد). ضرباتِ دشمنان نیز - هر مقدار هم که سنگین باشد - موجبِ ایجادِ «ضرر» نخواهد شد و نهایتا در حدّ «آزارهای مختصر» متوقّف خواهد ماند. ⬅️ ⬅️ «لَن یَضُرُّوکم الّا أذًی» - آل‌عمران، ۱۱۱ آنچه در این میان مهم و تعیین‌کننده است، پیروزیِ «جبهه‌ای» و «بلندمدت» است (در برابر شکست نقطه‌ای و کوتاه‌مدت). 🔴 سبب و مایه‌ی تعجّب آن است که در شرایطِ «تعاملِ دوستانه(سازنده!!)» با دشمنان، خسارت وارد شود و هزینه‌های آن از هزینه‌های «تقابل» نیز بیشتر باشد! ✍ ابَرشاگرد