🌙 سحرنوشت 🌙 بالاخره «علم» بهتر است یا «ثروت»؟ کدام؟ 🔹 در مواجهه با هر سؤالی، به ناچار باید یکی از سه کار زیر را انجام دهیم : ۱- حل سؤال ۲- تحلیل سؤال ۳- منحل کردن سؤال 🔻 سؤال: چرا بعضی سؤالات را باید منحل کرد؟ 🔵 پاسخ: حداقل در دو مورد باید یک سؤال را منحل نمود : یک. سؤالی که از اساس غلط باشد دو. سؤالی که در حال حاضر پاسخ بدان مطابق با وظیفه و تکلیف ما نیست؛ بلکه باید وقت خود را صرف امور دیگر یا پاسخ به سؤالات دیگر نمود ✔️ به نظر می رسد که سؤال مذکور نیز از آن دسته سؤالاتی است که لازم می آید "منحل" شود. 🔻 اما چرا؟ 🔵 چون سؤال مذکور اساسا غلط است و یک دوگانه ی جعلی و غیراصیل را در ذهن ایجاد می کند. سؤالات غلط را نیز - بنابر آنچه عرض شد- باید «منحل» کرد نه آنکه "حل" یا حتی "تحلیل" نمود. توضیح : "علم" و "ثروت" هیچکدام فی نفسه دارای «موضوعیت» نیستند؛ یعنی ذاتا «مطلوبیت» ندارند، بلکه مطلوبیت آن ها تبعی و طفیلی است. ملاک برتری انسان ها نه «علم» بیش تر و نه «ثروت» بیش تر است؛ بلکه ملاک برتری انسان ها، "عقل" (گوهر وجودی) بیش تر آنان است. 💥 «علم» خوب است، نه ذاتا، بلکه اقتضائا. «ثروت» نیز خوب است، نه ذاتا، بلکه اقتضائا. تنها چیزی که ذاتا خوب است، عبارت است از «عقل». رشد فکری (علم) و رشد بدنیِ (ثروت) انسان زمانی ملاک برتری است که در راستا و تحت ولایت «عقل» باشد. بنابرین به عنوان مثال، روایت مشهور "ساعتی تفکر افضل از هفتاد سال عبادت است" به طور قطع شامل هر نوع فکر و کسب هر علمی نخواهد شد، بلکه مقصود از تفکر و رشد علمی در اینجا، آن تفکری است که تحت امامت عقل باشد که در غیر این صورت مصداق "علم لا ینفع" خواهد شد. 🌹 در این خصوص گفتنی های دیگری نیز هست که می گذریم. @abarshagerd ✍️