تفنگت را زمین بگذار! (نصیحتی برادرانه به هنرمندان وطنم) ۱) کیست که نداند، بخش عظیمی از معنویت و باور و نشاط مردمان این دیار، محصول هنر بانوان و مردانی است که در سال‌های سخت انقلاب و بعد از آن، به ترسیم خدا و بندگان شایسته او در جعبه جادویی پرداختند؛ هنری که یقیناً ذخیره ای ارزشمند برای ایشان است؛ اگر قدر بدانند. ۲) کیست که نداند، اگر نبود فضای شایسته سالاری انقلاب و بستر رایگان صداوسیمای آن، بسیاری از هنرمندان و بازیگران، یا در زمین های شاه، مشغول درویدن جو بودند یا در کارخانه‌های او در حال فشردن جو! ۳) کیست که نداند، عده ای از هنرمندان پراعتبارِاین دیار به برکت سینمای ولنگار، از جمله ی متمولین بی عار شده‌اند که گهگدار در توهمات فضای مجاز، با چند عشوه و ناز، آهنگ مبارزه ساز می کنند! ۴) کیست که نداند، چو ایران نباشد، هنرمندِافسون شده ی لایک، یا باید همچون آن گلْ بانویِ شیفته ی غربِ ناپاک، تن به تاراج برای ارتزاق دهد یا چون آن خواننده ی هتاک، از نوای «امام رضا جان» به کلمات رکیکِ عریان برسد! ۵) مبارزه‌ی امروزِ عده‌ای از هنرمندانِ این سامان با انقلاب اسلامی ایران، آدمی را به یاد عملیاتِ فروغ جاویدان می اندازد که منافقان در خیالِ خام، قصد داشتندکاری که ملعونِ صدام نتوانست در ۸سال انجام دهد، در سه روز به سرانجام رسانند! ۶) هنرمندانی که این روزها در میدان بستر، با شعار «تفنگت را زمین بگذار»، خود را جلودار یک انتحارِتمامْ عیار می دانند، یکی از این سه به شمار می آیند: *دلسوزان، *فریب خوردگان، *معاندان؛ از دلسوزان شان عاجزانه خواهانم، مواظب باشند قلبِ رئوف و اعتبارِ فراوان شان را بی مزد و منت، خرج ملت کنند و بدانند که اگر در حمایت شان از مردم، صادق اند، انقلابی ترین انقلابی اند! به فریب خوردگان شان عرض می کنم یقیناً در میان دلسوزان انقلاب کسانی هستند که مورد اعتماد ایشانند؛ پس قبل از آنکه سرانجام شان مثل مجاهدین خلق ایران، دربدری از این دیار و افتادن در آغوش کفار شود، سوالات و ابهامات شان را بپرسند تا آرام گیرند. به معاندان کم شمارشان می گویم که تاکنون تمام وعده‌های امامِ راحل و امامِ حاضر علیه ارباب تان واقع شده و دیرزمانی است که او در سراشیبیِ افول است! او با تمام هیمنه اش نتوانست با انقلاب کاری کند؛ شماها که دیگر اذناب اویید! از این انقلاب خشمگین باشید و در این خشم بمیرید! @babaei13300