*عصای دست سالمندان محله
چند روزي است خانهمان سوت و كور شده و غم نبودنش را بيشتر احساس ميكنيم. دليلش هم اخلاق و رفتار امير بود كه وقتي پا به خانه ميگذاشت، با حرفها و شوخيهايش، شور و حرارتي را به خانه ميآورد. «مينو دخت عينآبادي» مادر شهيد در ادامه صحبتهايش ميگويد: «اين رفتارش مختص خانه و با ما نبودچرا كه اهالي هم امير را دوست داشتند و ميگفتند كه امير مردمدار است. با كودك 2 ساله به زبان خودش رفتار ميكرد و با پيرمرد 90 ساله هم همينطور. هميشه سعي ميكرد دل همه را به دست آورد و بزرگ و كوچك هم برايش فرقي نداشت.» مادر خاطرهاي از فرزندش تعريف ميكند: «وقتي همسايههاي پيرمان را ميديدم كه مدام امير را دعا ميكردند، تعجب ميكردم، اما ميدانستم كه كارشان بيدليل نيست. همسايهها ميگفتند كه محال است امير كيسههاي خريد را در دست ما ببيند و تا خانه آنها را برايمان نياورد. خودش ميگفت كه من وظيفهام را انجام ميدهم. خبر شهادتش كه در محله پخش شد، همه پيرزنها و پيرمردهاي محلهمان براي تشييع آمده بودند و اشك ميريختند.»