ادامه☝️☝️ راز تفاوت خیابان سعدی نویسنده کتاب فرهنگنامه علمای مجاهد گیلان با اشاره به غیرایرانی و غیرمسلمان بودن سازنده عمارت شهرداری گفت: در برخی از منابع نوشتند که سازنده بنا آلمانی است، اما او روس بود. این ساختمان شهرداری که ساخته شد سه مسجد تخریب شد. یک مسجد که در بقعه سید ابوجعفر بود و دو مسجد در حوالی همین منطقه وجود داشت. خیابان علم‌الهدی که در ۱۳۱۱ ساختش شروع می‌شود، سه مسجد اینجا تخریب می‌شود، خیابان شریعتی که ساخته می‌شود مسجد امام حسین (ع) زیر کوچه تخریب می‌شود و دهه ۴۰ دو تا بازاری مجدد آن را می‌سازند. مسجد حاج مجتهد که الان جلوی خیابان است، بخش زیادی‌اش توی خیابون بوده، این هم تخریب می‌شود. کاروانسرای پشت آن، حوزه علمیه بود که الان کاروانسراست. این نمادها همه از بین رفت تا خیابان را ساختند. حجت الاسلام عبداللهی به سرگذشت متفاوت خیابان سعدی نسبت به سه خیابان دیگر منتهی به میدان شهرداری اشاره و تصریح کرد: اگر نگاه بکنید خیابان شریعتی خیابان مستقیم، خیابان امام خیابان مستقیم، خیابان علم‌الهدی مستقیم است اما خیابان سعدی به سمت راست می‌پیچد. فقط به خاطر وجود مدرسه ارامنه خیابان را کج کردند، ولی اینجا سه مسجد را نقدا در محل خراب کردند. اهدای زمین‌های وقفی بقعه مرتضی عبداللهی افزود: در بعضی از منابع آمده که با خاک قبرستان، خیابان علم‌الهدی را درست کردند. بعد زمین این بقعه که وقف هم بود، مجانی به جمعیت نشر فرهنگ هدیه می‌شود و کتابخانه ملی را آنجا ساختند و تا دهه ۲۰ اداره پست، هتل ایران، این ساختمان‌ها با شکل‌های یک جور ساخته می‌شود. معمار این بنا بلافاصله به بابل می‌رود و آنجا هم تقریباً شبیه همین‌ها را بنا می‌کند. ترویج عمارت پهلوی در جمهوری اسلامی! حجت الاسلام عبداللهی در ادامه با انتقاد از رویکردهای منفعلانه و سطحی حاکم بر دستگاه‌های اجرایی در مواجهه با عمارت شهرداری گفت: ما در جمهوری اسلامی این عمارت را در بلیط و اتوبوس، تاکسی، گفت‌وگو و صداسیما، همه جا برجسته میکنیم، چون پیوست فرهنگی نداریم. بعد خودمان چیزی اضافه‌تر در همان راستا می‌سازیم و بعد دعوا می‌کنیم که آیا خرابش کنیم یا نه. رضا خان وقتی اینجا را ۱۳۰۴ یا ۱۳۰۵ ساخت بعضی نوشته‌اند که تا ۱۳۰۸ آماده شد. ما الان یک حوض وسط شهرداری ساختیم می‌دانیم مانع هم هست اما نمی‌دانیم باهاش چه کنیم. بیست سال قبل می‌گفتند ساختمان صد ساله! عبداللهی با تاکید بر اینکه این ساختمان هیچ نشانه‌ای از هویت سابق مردم گیلان را ندارد افزود: مرکز شهر رشت به هیچ جای بوم فرهنگی مردم گیلان یا حتی مردم شمال ایران نمی‌خورد. حالا این ساختمانی که پیشینه و شکل معماری‌اش در نظر گرفته نشد، الان که الان است به صد سال نرسیده، در دهه ۸۰، مسئولان شوراهای شهر و شهرداری و استانداری مرتب درباره شهرداری که می‌خواستند حرف بزنند می‌گفتند ساختمان حدود یک قرن قدمت دارد، در صورتی که هنوز به ۱۰۰ سال نرسیده است. من سوال می‌کنم کجای دنیا یک ساختمان صد ساله به عنوان یک ساختمان تاریخی به حساب می‌آید، البته این ساختمان سال۵۵ یا ۵۶ ثبت ملی شده است. https://eitaa.com/joinchat/2202861587C0d81a23bad