سنت خوب روستاها در برخورد با روباه در روستاهای ما از قدیم الایام رسم بوده که وقتی یا شغالی به خانه های روستا می زند و مرغ و خروس و اموال صاحبخانه را می درد و یا به هر نحوی عرض اندام می کند، روستاییان بعد از روباه با چوب و چماغ و یا اسلحه به آن میزنند و بعد از اینکه به درک واصل شد، از دُم گرفته و بر شاخه ای از درخت به گونه ای می کنند که تا مدتهای مدید جلوی چشم باشد. فلسفه اینکار هم در آن است یعنی روستاییان می گویند وقتی بقیه حیوانات درنده، چشمشان به این روباه خطاکار می افتد، عبرت می گیرند و تا مدتها هیچ حیوانی فکر نزدیک شدن به آن نقطه و تعرض به آنجا را نمی کند. هم وقتی در معرکه دستگیر شد، خودش را معرفی نکرد و با زبان گنگها مرتب انگلیسی نطق می کرده به خیال شیطانی اینکه کسی از جوانان انقلابی در آن وسط، آتش به اختیار او را سقط نکند و موجب عبرت سایرین نگردد و بعد که به نقطه امن منتقل شد، تازه به زبان انسانها به فارسی گفته که من همان هستم و اینجا بوده که دیپلماتها به میان آمده اند. ولی زهی خیال باطل! این مطالبه جدی مردم ایران است که همه کارگزاران روباه پیر انگلیس باید از ایران اخراج شوند. @abdollahi_morteza