🏵فضیلت بانوان در درجه اول از اهمیت است؛ برای اینکه فضیلت بانوان به این بچه هایی که در دامن نشانده‌‌اند سرایت می‌‌کند. آن مقداری که فضیلت از بانوان سرایت به اطفال و بچه‌‌ها می‌‌کند، آن مقدار در مدارس حاصل نمی‌‌شود. بچه‌‌ها آن علاقه‌‌ای که به مادر دارند به هیچ کس ندارند. آن چیزی که از دهان مادر و از زبان مادر می‌‌شنوند در قلبشان ثابت می‌‌ماند. در جاهای دیگر به اینطور ثبوت ندارد؛ نقش نمی‌‌بندد. اگر مادرها مادرهای بافضیلت باشند، اولادهای بافضیلت تحویل می‌‌دهند. اولاد بافضیلت کشور را درست می‌‌کند. درست شدن کشورها مرهون شماهاست. مرهون شما مادرهاست. خرابی و آبادی کشورها تابع شماهاست. اگر شما به ملت تحویل دادید، بچه‌‌های‌‌ بافضیلت بچه هایی که از اول در دامن شما خوب بار آمده‌‌اند، کشور شما آباد می‌‌شود؛ از دست اجانب نجات خواهد پیدا کرد. و اگر در دامن شما نگذاشتند بچه هایتان بمانند؛ شما را کشاندند به ادارات؛ بچه هایتان را به جاهایی که بچه نگهداری می‌‌کنند، بچه‌‌ها را از خود که جدا کردید، این عقده در او پیدا خواهد شد. بچه‌‌ای که تحت تربیت مادر نباشد، محبت مادر را نچشد، عقده پیدا خواهد کرد. این عقده‌‌ها منشأ همه مفاسد است. دزدیها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود؛ آدمکشیها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود؛ خیانتها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود. این عقده‌‌ها از این پیدا می‌‌شود که این بچه لطیف ظریفِ زود متأثرِ محتاج به محبت مادر از مادر گرفته بشود، در یک جایی دیگر، پیش یک اشخاصی که اجنبی هستند از این بچه، و معقول نیست که یک نفر اجنبی با این بچه محبتش مثل محبت مادر باشد، آنجا تربیت بشود. اینها عقده پیدا می‌‌کنند. تمام مفاسدی که برای یک مملکت پیدا می‌‌شود، یا اکثر مفاسد، از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود. کوشش کردند به اینکه این مسئله را ... عملی‌‌اش کنند. بچه‌‌های لطیف و ظریف را از دامن محبت مادر جدا کنند و در یک جایی تربیت کنند. تربیتهایی که خودشان می‌‌خواهند. اینکه خانمها را بازی می‌‌دهند می‌‌گویند که خیر، چرا ما بنشینیم تو خانه تربیت بچه بکنیم، ما هم باید برویم در جامعه وارد بشویم، ما هم برویم در چه بشویم، این اگر نظر صحیح داشتند، خیلی اشکال نداشت؛ لکن نظر اینها نظر فاسد بود. (صحیفه امام، ج‌‌7، ص445 | 2 خرداد 1358)