برنامه این ترم من هر هفته سه شنبه رفتن به یک دانشگاه یا جمع دانشجویی است. تا امروز که ۲۹ آبان است کلیه جلسات در دانشگاه‌ها یا مجامع دانشجویی تهران بوده و امکان حضور در شهرستان ها را نداشته ام که ان شاالله از نیمه دوم آذر آغاز خواهد شد. اما سخنم چیست؟ ۱. گره فکری دانشجویان شبیه بهم است. ۲. جنس و عمق سوالات تفاوتی ندارد. ۳.عموما نیازمند ایجاد یک نظام و منظومه معرفتی هستند‌. ۴. روش تحلیل و روش پردازش داده ها وجود ندارد. ۵. تاریخ مغفول است، دهه هشتاد و هفتادی ها عموما ذهنیتی از ایران معاصر ندارند و همه چیز را در حال خلاصه می کنند. ۶. آنچه در فضای مجازی طرح میشود بسیار جلوتر از مواد درسی دانشگاه ست. ۷. رشته ها و گرایش های فنی، مهندسی، تجربی ابهامات سیاسی بیشتر و پیچیده تری دارند. دانشجو نخبه همان سوالی را می پرسد که در جامعه سایر اقشار می پرسند، چرا؟ چون راهبری اذهان در شبکه اجتماعی واحد است. همه یک جور دغدغه دارند. ۱. باید منظم در این جمع ها حاضر بود. ۲. مقصود من در زمینه تاریخ و سواد سیاسی است. ۳. حلقه مطالعاتی عمیق نیاز است. ۴. از سطح به عمق باید حرکت کرد. #علیرضا_زادبر https://eitaa.com/Politicalhistory