📌یکی از مهم ترین کلان طراحی های جمهوری اسلامی ایران در سیاست خارجی خود فعالیت متمرکز و تنگ کردن عرصه نزاع برای اثر بخشی گسترده جهت منافع ملی و گسترش عمق استراتژیک خود در منطقه و جهان هست. به عبارت دیگر محدود سازی میدان تنش و درگیری برای ایجاد بازدارندگی و مقابله با سلطه منطقه ای آمریکا در خاورمیانه بر اساس اصل انتخاب اولویت ها ،توجه به امکانات محدود و شرایط تحریمی و اقتصادی و البته استفاده از پایگاه اجتماعی خود در منطقه بهترین گزینه پیش روی ایران ارزیابی می شود که آن را انتخاب کرد گستره میدان نزاع در ساحت های مختلف و مناطق متعدد جنگ سرد و سخت برای ایران نه گزینه مطلوب هست و نه شرایط لازم را دارد. هرچند انتخاب ایران بر اساس امکاناتی که در اختیار دارد کاملا منطقی است اما این موضوع به خودی خود یک ضعف است،چرا که تحولات پیچیده جهانی بدون اینکه به شرایط شما وابسته باشند در حال رقم خوردن اند و دقیقا ما می‌خواهیم به نقطه ای برسیم که شرایط جهانی بدون توجه به جایگاه ایران نتوانند تغییر کنند و این می شود جایگاه مهم پیش بینی شده ما در آینده که باید برای آن بجنگیم.(مهم) یه مثال برای محدود سازی نزاع بگم: روسیه که به مراتب شرایط بهتری نسبت به ما در حوزه های اقتصادی ،امنیتی و نظامی دارد،برای تمرکز بر جبهه اوکراین و پیگیری امنیت ملی خود حاضر نیست به صورت جدی متغیرهای خود در قفقاز جنوبی را اعمال کند و یا از نفوذ فزاینده آمریکا و اسرائیل در اوراسیا جلوگیری کند. وقتی درباره جهان آینده یا نظم نوین صحبت می کنیم منظور این هست ما برای این که در اداره سیاسی سطح اول جهانی نقش داشته باشیم باید برای اثر گذاری های راهبردی ،گزینه های قدرت خود را بگسترانیم و هسته سازی جهانی کنیم. گزینه های متعدد با متغیرهای گوناگون که در شرایط مختلف آزادی عمل و بانکی از انتخاب ها را برای سیاستمداران خلق می کند. ایران نمی تواند نسبت به آینده بی تفاوت باشد این مساله را جبر تاریخی و ژئوپلیتیکی و البته روانشناسی ایرانی ها می گوید ما با تاجیکستان یا قرقیزستان که نگاه کلان نگری جهانی ندارند تفاوت داریم. آمریکایی ها بعد از فروپاشی شوروی آماده معماری نظم نوین جهانی شدند... و فروپاشی حکومت گورباچف به توسعه آن ها کمک شایانی کرد مثال دیگری بزنم معماری چینی ها در بازی های دوگانه از انعطاف جالبی برخوردار هست و این بسیار ستودنی است ، عمق هژمونی آن ها در دنیا به قدرت سرمایه گذاری جهانی آن ها در کشورهای متنازع و رقیب باز می‌گردد، آن ها بزرگ ترین وارد کننده و صادر کننده دنیا هستند(وارد کننده مواد اولیه و صادرات محصولات فرآوری شده در داخل) ،این سیاست به معماری عمیق و راهبردی آن ها در داخل کشور و اتاق فکر نخبگانی و اندیشمندان شان باز می گردد،مهندسی اقتصادی و تولید داخلی با قرار گرفتن تکنولوژی در کنار اداره کشور نکته این هست که آن ها برای آینده پژوهی و فهم جهانی و پیش بینی نظامات آینده سرمایه گذاری می کنند تا ضریب خطاء در آینده شناسی سیاستمداران را به حداقل برسانند چیزی که در کشور ما وجود ندارد و فکر می کنیم همه چیز را رهبری انقلاب اسلامی باید برای ما آماده کنند بگذریم... ضمانت امنیت پایدار و بلندمدت برای ایران و نقش جهانی ،قدرت اقتصاد داخلی و خارجی برای سرمایه گذاری و مراودات تجاری و از همه مهم تر توسعه میدان حضور در مناطقی نظیر آفریقا،آسیای مرکزی و آمریکای جنوبی است. بدون توان اقتصادی توسعه میدان رقابت منطقی نیست. چینی ها بزرگ ترین قدرت سرمایه گذاری تاریخ بشر هستند ترکیه یکی از بزرگ ترین سرمایه گذاری های بلند مدت خود را در قاره آفریقا انجام داده است و از نفوذ نرم بسیار بالایی در این قاره برخوردار هستند اساسا مقایسه ایران با چین اشتباه است اما اینکه ما توان سرمایه گذاری بر پروژه های داخل کشور را هم نداریم نشانه خوبی ندارد عامل رئیسه برای شبکه سازی بازدارنده جهانی و هماهنگ سازی ظرفیت هابرای حضور جهانی و گذار از تنش های بدوی و بی فایده اقتصاد و قدرت سرمایه گذاری است و از همه مهم تر ذهن راهبردی جهان شمول برای آینده شناسی ابوقاسم