❇️ ‏‏منزل دیگر که بعد از تفکر از برای انسان مجاهد پیش می‌آید، منزل «عزم» است.‎‏.. و تفاوت درجات انسان به تفاوت درجات عزم او است.‏ ‏‏و عزمی که مناسب با این مقام است عبارت است از بناگذاری و تصمیم بر ترک معاصی، و فعل واجبات، و جبران آنچه از او فوت شده در ایام حیات، و بالاخره عزم بر این که ظاهر و صورت خود را انسان عقلی و شرعی نماید که شرع و عقل به حسب ظاهر حکم کنند که این شخص، انسان است. و انسان شرعی عبارت از آن است که موافق مطلوبات شرع رفتار کند، و ظاهرش ظاهر رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله باشد، و تأسی به آن بزرگوار بکند در جمیع حرکات و سکنات و در تمام افعال (انجام‌دادنی‌ها) و تروک (تَرْک‌کردنی‌ها). و این امری است بس ممکن، زیرا که ظاهر را مثل آن سرور کردن امری است مقدور هر یک از بندگان خدا.‏ 🔻‏‏و بدان که هیچ راهی در معارف الهیه پیموده نمی‌شود مگر آن که ابتدا (شروع) کند انسان از ظاهر شریعت. و تا انسان، متأدّب (ادب‌آموخته) به آداب شریعت حَقّه نشود، هیچ‌یک از اخلاق حسنه از برای او به حقیقت پیدا نشود، و ممکن نیست که نور معرفت الهی در قلب او جلوه کند. ... 🔻ای عزیز، بکوش تا صاحب «عزم» و دارای اراده شوی که خدای نخواسته اگر بی‌عزم از این دنیا هجرت کنی، انسان صوریِ (ظاهری) بی‌مغزی هستی که در آن عالَم به‌صورت انسان محشور نشوی؛ زیرا که آن عالَم، محل کشف (آشکار شدن) باطن و ظهور سَریره (حقیقت انسانی) است. و جرأت بر معاصی کم‌کم انسان را بی‌عزم می‌کند. ... بیش‌تر از هر چه، گوش کردن به تغنّیات (موسیقی طرب‌انگیز) سَلب اراده و عزم از انسان می‌کند.‏ 🔻‏‏پس ای برادر، از معاصی احتراز (دوری) کن، و عزم هجرت به سوی حق تعالی نما، و ظاهر را ظاهر انسان کن، ... و از خداوند تبارک و تعالی در خلوات بخواه که تو را در این مقصد همراهی فرماید، و رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و اهل بیت او را شفیع قرار ده که خداوند به تو توفیق عنایت فرماید و از تو دست‌گیری نماید ... زیرا که انسان در ایام حیات (زندگی) لغزش‌گاه‌های عمیقی دارد که ممکن است در آن واحد به پرتگاه هلاکت (نابودی) چنان افتد که دیگر نتواند از برای خود چاره بکند، بلکه در صدد چاره‌جویی هم بر نیاید، بلکه شاید شفاعت شافعین (شفاعت‌گران) هم شامل حال او نشود. #اخلاق (قسمت ۲) 📚کتاب چهل حدیث (مرحوم امام خمینی) حدیث دوم، فصل «عزم