مناسبت: «روز حمل و نقل و رانندگان» موضوع: ❓کسی که سفر مقدمه‌ی شغل اوست، آیا در سفر نمازش تمام و روزه‌اش صحیح است یا آن که این حکم اختصاص به کسی دارد که اصل شغل او مسافرت باشد؟ و این گفته مراجع تقلید که می‌فرمایند: کسی که شغل او مسافرت است چه معنایی دارد؟ آیا اصلاً کسی یافت می‌شود که خود سفر، شغل او باشد؟ زیرا چوپان و راننده و ملوان و غیر آن‏ها هم کارشان چوپانی و رانندگی و کشیترانی است نه سفر!؟ ✅ کسى که سفر مقدمه کار او است، اگر در خلال هر ده روز، حداقل يک بار براى کار به محل کارش رفت و آمد نمايد، نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است، و در کلمات فقها، مراد از کسى که شغل او مسافرت است، کسى است که قوام کار او به سفر است مانند شغل‌هایی که در سؤال ذکر شده است. ❓در رساله عمليه امام خمينى (ره) در بحث نماز مسافر آمده است: «واجب است راننده در غير از سفر اول، نماز خود را تمام بخواند، ولی در سفر اول نمازش شکسته است، هرچند طولانی باشد»، آيا مقصود از سفر اول همان شروع حرکت از وطن تا بازگشت به آن است يا با رسيدن به مقصد اول، سفر اول تمام می‏شود؟ ✅ اگر رفت و برگشت در نظر عرف، يک سفر محسوب شود مثل راننده‌ای که یک مقصدِ واحدی دارد، و مثلاً می‌خواهد باری را به شهری ببرد و برگردد در اين صورت، رفت و برگشت (باهم) سفر اول محسوب می‏شود؛ ولی در صورتی که عرفاً يک سفر نباشد، مثل راننده‌‏ای که برای حمل کالا به مقصدی حرکت کرده و از آنجا به مکان ديگری برای حمل مسافر يا کالای جديد سفر می‌نمايد یا از ابتدا قصدش چنین می‌باشد و سپس به وطن مراجعت می‏کند که در اين فرض، سفر اوّل با رسيدن به مقصد اول، تمام می‏شود. ❓کسی که رانندگی، شغل ثابت و دائمی او نیست، ولی برای مدت کوتاهی وظیفه رانندگی به او محول می‏شود مثل سربازانی که وظیفه رانندگی را در پادگان‌ها و پاسگاه‌ها و غیر آنها بر عهده می‏گیرند، آیا این افراد حکم مسافر را دارند یا آنکه (مانند بقیه‌ی رانندگان) واجب است نماز خود را در سفر تمام خوانده و روزه بگیرند؟ ✅ اگر از نظر عرف، رانندگى ماشين در آن مدت موقت شغل آنها محسوب شود، حکم ساير رانندگان را خواهند داشت. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی)