بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« روزبرگ شیعه »💠 موضوع امروز: «عقیقه، بیمۀ سلامتی انسان»         روز شنبه، ١۴٠٠/١٢/٢١ ✍️ مناسبت روز: امروز نهم شعبان المعظم برابر با هفتمین روز ولادت امام حسین (ع) است، که به دستورحضرت رسول (ص)، گوسفندى را برای ایشان به عنوان عقیقه، قربانى کردند و سپس سر آن حضرت را تراشیده و هم وزن موى سر ایشان، نقره صدقه دادند؛ (ارشاد، ج ٢، ص ٣٢٧ و اعلام الورى، ج١، ص ۴٢) به همین مناسبت، در سخن امروز، نکاتی را در رابطه با «عقیقه»، تقدیم می‌نمائیم؛ «عَقیقه» به سنت قربانی کردن بعد از ولادت فرزند، برای حفظ او از بلاها گفته می‌شود؛ عقیقه در روایات چنان دارای اهمیّت است که برخی از فقها مانند سید شریف مرتضی و ابن جنید، آن‌را واجب دانسته‌اند! ولی نظریۀ معروف در بین فقها، استحباب مؤکد آن است! بنابر برخی روایات، عقیقه بیمۀ سلامتی انسان است و او را از خطرها و حوادث و فریب‌های شیطان حفظ می‌کند! در کتاب معتبر کافی، بیش از ۵٠ روایت دربارۀ عقیقه آمده است، که در این مجال کوتاه به برخی از این روايات و شرایط آن اشاره می نمائیم: ✅ امام صادق (ع) فرمودند: 👈 پیامبر(ص)، حسن و حسین(ع) را در روز هفتم تولد نام‌گذاری کرده و از طرف هر یک، گوسفندی عقیقه نمودند؛ (الکافی، ج۶، ص٣٣) 👈 هر نوزاد در گرو عقیقه‌ای است که از طرف او انجام می‌شود: «کُلُّ مَوْلُودٍ مُرْتَهَنٌ بِالْعَقِیقَةِ» (کافی، ج۶، ص٢۴ و وسائل الشیعه، ج٢١، ص۴١٣) 👈 عقیقه واجب‌تر از قربانی است: «وَالْعَقیِقَةُ اَوْجَبُ مِنَ الاَضْحِیَّةِ» (وسائل الشیعه، ج٢١، ص۴١٢)‌ در اهمیت عقیقه، یکی از یاران امام صادق(ع) می‌گوید به حضرت عرض کردم: نمی‌دانم پدرم برای من عقیقه کرده یا نه؟ پس حضرت امر کردند برای خودم عقیقه کنم و من برای خودم عقیقه کردم، در حالی‌که پیرمرد بودم: «عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع إِنِّی وَ اللَّهِ مَا أَدْرِی کَانَ أَبِی عَقَّ عَنِّی أَمْ لَا؟ قَالَ: فَأَمَرَنِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فَعَقَقْتُ عَنْ نَفْسِی وَ أَنَا شَیْخٌ» (من لا یحضره الفقیه، ج٣، ص۴٨۴) 💠 همچنین در کتب فقهی، شرایطی در مورد عقیقه، ذکر شده است که مهم‌ترین آن‌ها بدین قرار است: 👈 عقیقه بعد از تولد و بهتر است در روز هفتم ولادت باشد: «اَلْعَقیِقَةُ یَوْمَ السّٰابِعِ» [تهذیب الاحکام، ج٧، ص۴۴٣] البتّه انجام آن بعد از هفت روز نیز منعی ندارد، بلکه مستحب است کسی که بعد از تولّد از طرف او عقیقه نشده، هرگاه توانست خودش انجام دهد، هر چند در سنین پیری باشد! [وسائل الشیعه، ج٢١، ص۴١٣]؛ همچنین در روایت دیگری آمده است، پیامبر اکرم (ص) بعد از آن‌که به مقام نبوّت نایل شدند از طرف خود عقیقه انجام دادند [همان] و حتی در صورتی که شخصی عقیقه نکرده باشد، مستحب است پس از مرگش، برای او عقیقه کنند! [وسیلةالنجاة، ص٧۶٠] ضمناً عقیقه باید گوسفند، بز یا گاو و یا شتر باشد و به قول مشهور، مستحب است حیوانی برای عقیقه انتخاب شود که واجد شرایط و صفات قربانی در عید قربان باشد. [الجامع للشرائع، ص۴۵٩] يعنی اینکه قربانى ‏اگر شتر است، سن ‏آن کمتر از پنج سال نباشد و اگر گاو یا بُز است بنا بر احتیاط کمتر از دو سال نباشد و اگر گوسفند است، هفت ماهش تمام و داخل در هشت ماه شده باشد و همچنین بیمار، ناقص، خیلى پیر و لاغر نباشد! ✍️ با عنایت به نکات فوق‌الذکر، در اسلام، عقیقه کردن، بیمه سلامتی انسان محسوب می‌شود و مسلمانان می‌بایست حتی‌المقدور به این سنت حسنه عمل کرده و آن را ترویج نمایند. ✅ با ما همراه شوید..