حسن طالبی فر(شهيد دفاع مقدس)
شهید حسن طالبیفر، این طالب و عاشق و شهادت، این پاک‌باز شیفته قرآن و حسین (ع) در سحرگاه دوازدهم اردیبهشت سال ۱۳۳۹ش در هنگام دیدن سپیده بامدادی چشم به جهان گشود. در زمان خفقان و اختناق و هنگامیکه سیاهی ظلم و جور به سرزمین اسلامی‌مان سایه گسترده بود، حسن از جمله کسانی بود که در تظاهرات علیه رژیم منفور همراه برادرش کوکتول‌ملتف می‌ساخت و هنگامیکه امام (ره) در تبعید بود و اعلامیه می‌فرستاد آن‌ها را جمعآوری می‌کرد و به روستا‌ها می‌برد و مطالب را برای آن‌ها بازگو می‌کرد و نسبت به رژیم سیاه منفور پهلوی افشاگری می‌نمود و این وضع ادامه پیدا کرد تا انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام کبیرمان خمینی (ره) بتشکن در ایران اوج گرفت. حسن در سال ۱۳۵۷ش موفق به گرفتن دیپلم در رشته راه و ساختمان شد.حسن همراه سایر هم‌رزمانش که حدود ۲۰ الی ۳۰ نفر بودند مدت ۱۵ روز یا ۲۰ روز در میدان حق علیه باطل مردانه به مبارزه پرداختند و در این مدت چند بار به او پیشنهاد مرخصی می‌شود ولی حسن قبول نمی‌کند و می‌گوید شرمنده هستم به دزفول بروم درحالی‌که دشمن شهر ما را به موشک و توپ بسته و تا زمانی‌که زندهام دفاع می‌کنم و اگر موفق بودیم و دشمن را بیرون کردیم به منزل خواهم رفت... حسن چند ساعت قبل از آن‌که به شهادت برسد به دوستان خود پیشنهاد می‌کند که در آب کرخه غسل کنند... او بعد از غسل شهادت، به راه می‌افتد... روز نهم آبان ۱۳۵۹ش متوجه می‌شوند که دشمن مزدور می‌خواهد که به سپاه اسلام حمله کند... در این حمله، گلوله‌ای به کتف حسن اصابت می‌کند و در همین حال فشنگ‌های او هم تمام شده ولی اسلحه دوست شهیدش را برمی‌دارد و حدود ۱۵ یا ۲۰ تن از دشمنان بعثی را به هلاکت می‌رساند که در همین حین، به‌علت اصابت گلولههایی دیگر به قلبش، در تاریخ نهم آبان‌ماه سال ۱۳۵۹ هجری شمسی به درجه رفیع شهادت نائل می‌آید و به لقاءالله میپیوندد.
از خواهران و برادرانم می‌خواهم که به مادرم دلداری بدهند و به او بگویند که شهید شدن در راه اسلام هیچ غم و اندوهی ندارد.به شما زحمت نمی‌دهم و از همگی برادران به‌خصوص مادرم و خواهران و فامیل‌ها و همسایگان خدا حافظی می‌کنم و از ایشان طلب عفو و بخشش می‌نمایم. والسلام / برادر شما حسن طالبیفر / خداحافظ
از سنین کودکی به نماز و روزه گرفتن علاقه شدید داشت. همین روح ایمان و کنجکاوی باعث شد که به مطالعه بپردازد. به خواندن قرآن و نهجالبلاغه علاقهای شدید داشت و مطالعه کتاب‌های مختلف مذهبی و سیاسی جزئی از برنامه‌اش بود. حسن به سحرخیزی عادت داشت و در کارهای خانه و پذیرش مسئولیت در محیط خانواده شرکت می‌کرد. حسن از نظر رفتار و اخلاق یک ایثارگر واقعی بود تا آنجائی که رفع نیاز از عهده او برمی‌آمد با کمال رضایت و بدون چشمداشت ارضاء می‌کرد. وی مبارزی سرسخت با زورگویان و ناحق‌گویان بود.
شهادت:9/8/59-کرخه
مزار شهید:دزفول
https://eitaa.com/adinebaharan