آيا همزمان دو نفر مي توانند داراي ولايت مطلق باشند؟ ولايت تشريعي عبارت است از ولايت قانون گذاري كه اصل آن براي خداست و هيچ موجودي استقلالاً حق قانون گذاري ندارد. «إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِيَّاهُ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ» (يوسف/ 40) (حكم و دستور نيست مگر براي خدا امر مي كند كه عبادت نكنيد مگر او را اين است دين استوار) بنا بر اين شريعت كه همان قانون الهي است فقط از جانب خداست و انبياء فقط آورنده آن، ابلاغ كننده آن، مفُسّر و مبيّن آن و مجري آنند و هرچه به عنوان شريعت بگويند دستور خداوند متعال است ائمه (عليه السلام)نيز به جز دريافت وحي در بقيه اين امور با انبياء شريكند. مجتهدين نيز كارشان استنباط و استخراج حكم خدا از متون ديني است. بنا بر اين ولايت تشريعي به معني قانون گذاري فقط اختصاص خداوند متعال دارد و ولايت تشريعي به معني ولايت در دريافت شريعت الهي مختص انبياء (عليه السلام)است و و ولايت درتبليغ و تبيين آن و اجراي آن براي انبياء و ائمه (عليه السلام)است و مراجع تقليد ولايت در استنباط حكم الهي را دارند و غير فقيه حق چنين كاري را ندارد. همچنين در غيبت معصوم، فقيه جامع شرائط ولايت اجراي حكم الهي را عهده دار است. بر اساس شواهد نقلي مي توان گفت كه ولايت تشريعي نيز در يك زمان مي تواند در بيش از يك نفر تحقق داشته باشد چون شكي در اين نيست كه در گذشته در يك زمان انبياء فراواني حضور داشته اند كه همگي وحي دريافت مي نمودند و آن را به مردم ابلاغ مي كردند و وحي نازل شده را تبيين مي نمودند.https://eitaa.com/adinebaharan