آيا واقعيت دارد كه پيامبر اسلام سواد خواندن و نوشتن نداشت؟ قرآن در سوره عنكبوت، آيه 48، به صراحت اين مطلب را ذكر كرده است «وَ ما كُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذاً لاَرْتابَ الْمُبْطِلُونَ» «و تو هيچ كتابي را پيش از اين نمي خواندي و با دست خود (- (كتابي)-) نمي نوشتي وگرنه، باطل انديشان، قطعاً به شك مي افتادند». علامه طباطبايي در تفسير الميزان، ذيل همين آيه، نخواندن و ننوشتن پيامبر(صلي الله عليه وآله) را به امي بودن او نسبت داده است. به اين ترتيب، امّي بودن پيامبر(صلي الله عليه وآله) به اين معني كه خواندن و نوشتن را نزد كسي ياد نگرفته و بر همان حالت مادرزادي تا زمان بعثت باقي بوده، مسلّم است. نكته مهم اين است كه امّي بودن، به معني بي سواد بودن و جهل نيست و اين امر در مورد هر كسي امكان دارد يعني ممكن است كسي سواد خواندن و نوشتن نداشته باشد اما سينه او گنجينه اسرار و حكمت هاي عقلي و الهي باشد. مؤمنان، زاهدان و عارفاني بوده اند كه گرچه سواد كلاسيك نداشته اند، اما توان تشخيص حق از باطل (- (فرقان)-) را كه سرچشمه حكمت است، داشته اند. پيامبر (صلي الله عليه و آله)، همه علم را از خداوند متعال گرفته بود و نيازي به خواندن و كتاب نداشت. او اگر مي خواست يقيناً نوشتن و خواندن را هم مي دانست ولي هيچ وقت اقدام به نوشتن و خواندن نكرد چون پيامبر(صلي الله عليه وآله) در ميان قومي مبعوث شده بود كه اهل شعر و ادبيات بودند و معجزه جاويد او، يعني قرآن كريم، از سنخ علم و هنر و ادبيات است تا به اين وسيله، حجت را بر مردمان مدعي علم و ادب، تمام كند.https://eitaa.com/adinebaharan