• بار خـدایا!  آیا شـود که این دل محجـوب و ایـن قلـب منکـوس را به خـود آری؟ و این غافـل فرو رفـته در ظلـمات طبـیعت را به عالم نـور کشـانی؟ و بـُت‌های دل را به دسـت قـدرت خود در هم شـکنی، و غبار تن را از پیـش چشـم فرو ریزی؟ بار الها!  ما به امانـت تو خیـانت کردیم، و فطـرت اللّه را به تصـرف شیـطان پلیـد دادیم، و از فطـرت الهیّه محجـوب شدیم؛ و ترسـم که کم کم، با این سیر طبـیعی و سلـوک شیـطانی، از فطرت الهی یکـسره بیـرون آییم، و خانه را یکـجا به تصـرف شیطان و جـنود آن و جهل و جنـود آن دهیم ... پروردگارا!  تو خـود از ما دستـگیری کن! ما طاقت مقاومـت نداریم، مگر لطـف تو دستی گیرد ... انَّک ذُوالفَضلِ العَظِیمِ. امام روح الله | شرح حدیث جنود عقل و جهل )