‍ ⭕️ یک روایت جالب و واقعی حتمن بخونین👇 👤 مَسعَده می‌گويد: 💚 خدمت حضرت صادق عليه‌السلام بودم که يک پيرمرد خميده‌ای در حالی که به عصايش تکيه زده بود، وارد شد و سلام کرد. حضرت جوابش را دادند. به گريه افتاد. 💜 امام فرمود: چرا گريه می‌کنی؟ 🔰 عرضه داشت: 🌼 فدايت شوم، صد سال است که به پای قائم شما (وفادار) مانده‌ام، می‌گويم: همين ماه و همين سال (ظهور خواهد کرد) ولی اکنون سن من بالا رفته و استخوان‌هايم سست گرديده و مرگم نزديک است اما آنچه را دوست دارم در شما نمی‌بينم و شما را کشته شده و آواره می‌بينم و دشمنان شما را می‌بينم که با بال‌ها پرواز می‌کنند. چطور گريه نکنم؟! 💘 اينجا بود که چشمان مبارک امام گريان شد و فرمودند: 🍃 «ای شیخ، اگر خدا تو را زنده بدارد تا آنکه قائم ما را ببينی، در مرتبه اعلا خواهی بود، و اگر مرگ تو فرا رسد (و قائم عليه‌السلام را درک نکنی) روز قيامت با ثقل حضرت محمد صلی‌الله عليه و آله محشور خواهی شد. و ما ثقل او هستيم، که فرمودند: «من دو چيز گرانبها در ميان شما بر جای می‌گزارم، پس به آن دو تمسک کنيد تا هرگز گمراه نشويد: کتاب خدا و عترتم که اهل بيت من هستند.» 🌸 پيرمرد گفت: بعد از شنيدن اين خبر ديگر باکی ندارم و خاطرم آسوده شد. 💖 آن گاه فرمودند: 🌺 ای شیخ، قسم به خدا اگر از عمر دنيا جز يک روز باقی نمانده باشد، خدای متعال آن قدر آن روز را طولانی می‌سازد تا آنکه قائم ما اهل بيت ظهور کند. توجه داشته باش که شيعيان ما در زمان غيبت او به امتحان و سرگردانی مبتلا می‌شوند. در آن زمان خداوند اهل اخلاص را بر هدايت خويش ثابت قدم می‌دارد. خداوندا، ايشان را بر اين امر (پايداری با اخلاص) ياری فرما❤️🌹