🍃 💐🍃🌿 🌿🌸🍃 🌸🍃 🌿 بسم الله ارحمن الرحیم در ادامۀ بحث اول در آیۀ شریفه «اِنّما یَتَقَبّلُ الله مِنَ المُتّقین» که بعضی ها مطرح می‌سازند که تقوا شرط قبول شدن عبادت است و چون بعضی از عزاداران و زوّار در امور دینی نا آگاهند و یا آداب و شرایط نمازرایاد نگرفته نمازشان باطل پس عزاداری و زیارت رفتن آن‌ها مورد قبول نیست. در جواب معترض عرض می‌شود هر مؤمن چه عادل یا فاسق با تقوی یا بی تقوی خیر یا عبادتی برای خدا بکند پیش خدا مقبول و محسوب است .اگر بی نماز روزه بگیرد و یا روزه خور نماز بخواند روزه اوّلی صحیح ونماز دوّمي صحيح و مقبول است به همین قیاس است سایر عمل های واجب و مستحب پس اگر یک نفر بی نماز یا روزه خور که ایمان به آل مُحمّد(ع) دارد وارد مجلس عزاداری شد و مصائب آل مُحمّد (ع) را از مداح و مرثیه خوان شنید و قلبش از ستم زدگی محبوبش حسین و ابوالفضل (ع) متاثّر و متالّم شد و یا قلبش به هیجان آمد و بر خواست با جمعیّت سینه زنها شرکت کرد نمی توان به او گفت آقای مؤمن تو چون بی نمازی بی تقوایی گریه کردنت و یا سینه زدنت باطل و غیر مقبول است زیرا عمل خیر در نامه عمل ثبت و عمل شرّ در نامه عمل ثبت می گردد یعنی از جهت بی نمازی مستحق عذاب و از جهت روزه گرفتن و ذکر مستحبی و گریه در مصیبت امام معصوم مستحق ثواب می باشد پس تقوی شرط قبول شدن عبادت است مبنایی ندارد .شرط تقوی در قبول اعمال با آیۀ «اِنّ اَلْحَسَناتِ یُذْهِبنَ السّیات» و با اخبار کثیره که سبب آمرزش عمل هاست مثل « و إنّها لَتَحُتُّ الذُّنوبَ حَتَّ الوَرَقِ و هم چنین سبب آمرزش در تلاوت قرآن و یا سوره‌های مخصوص قرآن بیان فرموده توافق ندارد زیرا عمل یا تلاوت قرآن اگر از شخص با تقوی صادر می‌شود ذنوبی در بین نیست تا آن عمل سبب مغفرت بشود و اگر از شخص بی تقوی صادرشودبنا بر قول شما مقبول هم اثری و ارزشی ندارد تا سبب مغفرت و آمرزش شود و با آیة مبارکه دلالت ندارد پس اگر شخصی گنهکار عبادتی کرد عبادتش مردود است و اجر و ثوابی به او داده نمی‌شود این حرف قابل قبول نیست زیرا آیة مبارکه به متّقین تخصیص داده نه قبول را و تقبل با قبول فرق دارد چنانکه فعل با تفعل و صرف با تصرف فرق دارند. ادامه دارد اصغر فرشچی ( عدلی تبریزی) 🌿 🍃🌺 🍃🌺🍂