📜 خطبه غدیر 4⃣ 🔷 بخش دوم 🔻و من از جبرئيل درخواستم كه از خداوند سلام اجازه كند و مرا از مأموريت تبليغ به شما معاف دارد؛ زيرا كمى پرهيزكاران و فزونى منافقان و دسيسه‏ٔ ملامت‏گران و مكر مسخره‏ كنندگان اسلام را مى‏ دانم؛ همانان كه خداوند در وصفشان در كتاب خود فرموده: 🔻«به زبان مى‏ گويند آن را كه در دل‏هايشان نيست» (فتح / 11) و مى‏ شمارند «آن را اندك و آسان، حال آن‏كه نزد خداوند بس بزرگ است». (نور / 15) 🔻و نيز از آن روى كه منافقان، بارها مرا آزار رسانيده‏ اند تا بدانجا كه مرا اُذُن (سخن شنو و زودباور) ناميده‏ اند؛ به خاطر همراهى افزون و تمايل و پذيرش على از من و توجّه ويژه‏ٔ من به او، تا بدانجا كه خداوند آيه‏اى فرو فرستاده: «و از آنان‏اند كسانى كه پيامبر خدا را آزرده و گويند: او سخن‏ شنو و زودباور است. بگو: آرى، او سخن شنوست». (توبه / 61) 🔻عليه آنان كه گمان مى‏ كنند او تنها سخن مى‏ شنود؛ «ليكن به خير شماست. او (پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم) به خدا ايمان دارد و اهل ايمان را تصديق كرده، راست‏گو مى‏ انگارد؛ و هم او رحمت است براى ايمانيان شما و البتّه براى آنان كه او را آزار دهند، عذابى دردناك خواهد بود». (توبه / 61) 🔻و اگر مى‏ خواستم نام گويندگان چنين سخنى را بر زبان آورم و به آنان اشارت كنم و مردم را به سويشان هدايت كنم (كه آنان را شناسايى كنند) مى‏ توانستم؛ ليكن به خدا سوگند در كارشان كرامت نموده، لب فرو بستم. 🔻با اين حال خداوند از من خشنود نخواهد شد؛ مگر فرمان او را در حقّ على به شما ابلاغ كنم. آن‏گاه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) چنين خواند: «اى پيامبر! آن‏چه از سوى پروردگارت بر تو فرود آمده» (مائده / 67) در حقّ على، «ابلاغ كن وگرنه رسالت او را انجام نداده‏ اى و البتّه خداوند تو را از آسيب مردمان، نگاه مى‏ دارد». (مائده / 67) #خطبه_غدیر #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی