جمهوری اسلامی جزء‌ انگشت شمار، کشورهای دنیاست که توانسته در مدت بسیار کمی یک طبقه فقیر اکثریت را تبدیل کند به یک طبقه متوسط. شما در هر جمعی از جوانان دهه پنجاه و شصت ایران بنشینید بدون تردید میگویند وضع ما از پدرانمان در سن ما، بهتر است. مثلا پدر و عموهای من در یک اتاق ١٢ متری زندگی میکردند و امروز همه‌ی آنها وضع بسیار بهتری دارند نسبت به قبل انقلاب (با شغل کشاورزی و نانوایی و ...) یعنی علاوه بر اینکه حلبی آبادها جمع شد و آن وضع افتضاح قبل از انقلاب دیگر وجود ندارد، طبقه فقیر جامعه ما که برای تامین نیازهای اولیه زندگی‌اش دچار مشکل بود امروز تبدیل شده است به طبقه متوسط و دارای سرمایه‌های اولیه زندگی. این حرف به این معنا نیست که فقیر نداریم. به این معنا نیست که مردم مشکل ندارند. به این معنا نیست که هیچکس وضعش بدتر نشده. اما چون داریم در مورد یک جامعه صحبت میکنیم، به جای اعداد و مثالهای فردی، درصدها حرف میزنند. یعنی مثلا نسبت جمعیت فقیر به جمعیت کل در کشور ما به شدت کاهش پیدا کرده است. در این میان باید درود بفرستیم به روح و روان حسن روحانی که توانست برای اولین بار این درصد را افزایش دهد. یعنی حتی در دوران جنگ این اتفاق نیفتاد. در تمام دولتها نسبت جمعیت فقیر به جمعیت کل، یا کاهشی بوده یا نهایتا ثابت مانده است. اما حسن روحانی توانست این روند را متوقف و معکوس کند و درصدی از جامعه را واقعا فقیر کند. وقتی از سرطانی به اسم لیبرالیسم و نولیبرالیسم سخن می‌گوئیم یعنی همین. یک نفر تلاشهای چهل ساله یک ملت را می تواند به باد فنا دهد. در هر حال جمهوری اسلامی ایران در زمینه پیشرفت و عدالت نسبت به گذشته پیشرفت چشم‌گیر داشته اما به خصوص در زمینه عدالت نسبت به وضع مطلوب خود (نه وضع مطلوب تمدن غرب) عقب ماندگی دارد. وگرنه در این چهل سال در زمینه عدالت نسبت به سایر کشورهای دنیا وضعیت بسیار بسیار بهتری داشته ایم. یک موردش همین مطلبی بود که عرض شد. طبقه ای را از طبقه زیر زمین و فقر مطلق کنده است و به بالا آورد است. وقتی این مساله درست درک می شود که بدانیم مثلا در آمریکا با تمام استثمارها و استعمارها و قدرت چاپ پول بدون پشتوانه و ... امروز نسبت به سال 1968 قدرت خرید کارگرانش 20 درصد کاهش پیدا کرده است. (با شاخص حداقل دستمزد تعدیل شده با تورم) و از هر هشت آمریکایی یک نفر پول کافی برای تامین مواد غذایی مورد نیازش را ندارد. (منبع https://www.cbsnews.com/news/why-hunger-is-still-a-problem-in-america/) در سال 57 از جمعیت 33 میلیونی ایران یک میلیون نفر کپر نشین بودند و 10میلیون نفر در خانه هایی زندگی میکردند که فقط یک اتاق داشته است. این وضع با وجود جنگ تحمیلی و ... به شکل شگفت انگیزی تغییر کرد. ⭕️ جنگ شناختی‌اقتصادی: 🇮🇷 💠 https://eitaa.com/joinchat/2550136832C0e295d7db7