سلام به همه دوستان عزیز. امروز می‌خوام یه کم درباره پدر حرف بزنم. درباره اینکه چرا احترام به پدر مهمه، حتی اگه گاهی باهاش اختلاف نظر داشته باشیم یا رفتارهاش اون چیزی که دلمون می‌خواد نباشه. ببینید دوستان، پدر یعنی ریشه. یعنی کسی که ما از وجود اون به این دنیا اومدیم. شاید نشه همه زحماتش رو با چشم دید، ولی یه لحظه فکر کنید به همه چیزایی که پدر تو زندگی برای ما فراهم کرده. از تلاش‌های بی‌وقفه‌اش برای اینکه خونه‌مون گرم باشه، تا نگاه پر از نگرانی‌اش وقتی مریض می‌شیم. اما گاهی پیش میاد که یه پدر، بنا به دلایل مختلف، شاید خیلی آدم خوش‌اخلاقی نباشه، شاید دین و ایمانش هم اون چیزی که باید، نباشه. خب حالا باید چیکار کنیم؟ آیا باید بهش بی‌احترامی کنیم؟ نه! احترام گذاشتن به پدر فقط به خاطر خوب بودنش نیست. این احترام به خاطر جایگاهش تو زندگی ماست. تو دین ما، خدا همیشه میگه به والدین احترام بذار، حتی اگه اشتباه کنن. قرآن هم میگه اگه پدر و مادرت خواستن تو رو از راه حق دور کنن، ازشون پیروی نکن، ولی همچنان باهاشون خوب رفتار کن. این یعنی چی؟ یعنی احترام گذاشتن به پدر، یه وظیفه انسانیه، نه معامله! ولی این وسط یه چیزی مهمه: اگه پدر اشتباه داره، باید عاقلانه برخورد کنیم. مثلاً اگه رفتارش طوریه که به ما آسیب می‌زنه، باید با احترام فاصله بگیریم. توی اینجور مواقع، نه دعوا کردن فایده داره، نه قهر کردن. باید آروم و عاقلانه پیش بریم و تلاش کنیم کمکش کنیم. گاهی همین احترام گذاشتن باعث میشه آدم به اشتباهش پی ببره. یه چیزی رو همیشه یادمون باشه: پدر فقط یه انسانه، مثل همه ما. کامل نیست. ممکنه اشتباه کنه. ولی همون‌طور که ما توقع داریم اشتباهاتمون رو ببخشن، ما هم باید اشتباهاتش رو ببخشیم. آخرش اینه که: اگه پدر زنده است، خوش‌شانسیم. حتی اگه کمبودهایی داره. اگه ازش گذشت کنیم و بهش احترام بذاریم، اون وقت خدا هم از ما راضی میشه. و اگه پدر نیست، یادش رو تو زندگی زنده نگه داریم. چون پدر بودن فقط به زنده بودن نیست. گاهی خاطره‌هاش هم مثل یه چراغ تو زندگی ما می‌مونه. دوستان، احترام به پدر نه فقط دین، نه فقط وظیفه، بلکه یه راه برای حفظ خودمونه. آدمی که به ریشه‌اش احترام می‌ذاره، خودشم رشد می‌کنه. ممنون که گوش دادید. امیدوارم تو هر شرایطی قدردان پدر و مادرتون باشید. ✍ خادم ▫️ڪانال سه دقیقه در قیامت Join 🔜 @afterlife_ir