ذکر و دعا در حالت عادی، آنچنان که باید، اثر عمیق ندارد. هرچند ثواب دارد، اما حرکت نمی‌دهد، انرژی ایجاد نمی‌کند. حتی اگر به زیباترین شکل گفته شود، همچون میوه‌ای است که ظاهری دل‌فریب دارد، اما خاصیتی ندارد. اما زمانی که با حضور قلب، توجه، باور درست، و معرفت صحیح خوانده شود، به نوری تبدیل می‌شود که زنده است و حرکت می‌دهد. آن وقت است که تأثیرش به‌اندازه‌ی عظمت روحی که برایش ساخته‌اید، آشکار می‌شود. ✍ مرتضی پورزلفی 💫 Join 🔜 @SokootAndishe