#احکام 2⃣ به این شک ها نباید اعتنا کرد(بشرطی که شک باشد نه یقین!) یعنی وقتی یکی از این شک ها پیش آمد، هیچ کار خاصی جز ادامه دادن نماز لازم نیست و نماز صحیح است: ۱. شک بعداز محل، مثل این که بعد از داخل شدن در رکوع، شک در درستی یا قرائت حمد و سوره کند. یا در رکعت سوم شک کند که تشهد را خوانده بوده یا نه ؟! و امثال آن. 👌 اما اگر هنوز در محل هستی، باید آنچه را به آن شک داری، بجا بیاوری. مثلاً وسط دو سجده شک کنی یک سجده بجا آورده ای یا نه؟🙄🤔چون هنوز در محل سجده هستی و بلند نشده ای، باید یک سجده دیگر هم بجا بیاوری. اما اگر بلند شده ای دیگر اعتنا نکن! ۲. شک بعد از سلام نماز. سلام را که دادی نماز درست است و دیگر شک به اینکه آیا فلان قسمت از نماز را بجا آوردم یا نه ؟! آیا درست بجا آوردم یا نه؟! و امثال اینها قابل اعتنا نیستند. دعا و تعقیبات نماز را بخوان و بر شیطان لعنت بفرست ! نمازت صحیح است. 👌 تنها شکی که بعد از سلام نماز هم قابل اعتناست، شک در تعداد رکعات نماز است نه در کارها و اذکار نماز ! ❗️ ۳. شک بعد از گذشتن وقت نماز. مثل اینکه مغرب شک کنی نماز عصر را خواندی یا نه؟! و یادت نیاد🙄🤔 دیگر اعتنا نکن ! ۴. شک کثیر الشک(کسی که زیاد شک می‌کند)، یعنی معمولاً در یک نماز ، سه بار شک میکند یا در سه نماز پشت سر هم شک میکند. این امر باید معمولاً پیش بیاید و مثلاً اگر یک روز بدلیل مشغله زیاد، دچار این نوع شک بشوی، کثیرالشک حساب نمیشوی !! ۵. شک امام و مأموم. این در نماز جماعت است که وقتی اقتدا به امام کردی، دیگر به هیچ شکی اعتنا نباید کرد، لذا برای کسی که زیاد شک میکند شرکت در نماز جماعت خوبست👌 ولی اگر یقین کردی و متوجه شدی که امام، جایی از نماز را فراموش یا اشتباه کرد، با بلندگفتن ذکر باید حواس او را متوجه کنید. ۶. شک در نمازهای مستحبی حتی در تعداد رکعات آن هم قابل اعتنا نیست. ادامه دارد 🆔 @afzayeshetelaat